Yale University is een particuliere universiteit die eigendom is van de Ivy League. Het is een van de oudste in de Verenigde Staten sinds het in 1701 werd geopend door de Kolonie van Connecticut. In eerste instantie kreeg de onderwijsinstelling de status van collegiale school. In 1718 werd het omgedoopt tot Yale College. Nu is het de grootste onderwijsinstelling, bestaande uit 14 afdelingen, waaronder 12 scholen voor beroepsonderwijs, een middelbare school of arts en een bachelor’s degree. Ze heeft ook haar eigen sportclub genaamd Yale Bulldogs. De universiteit is gevestigd in New Haven, Connecticut. Veel prominente persoonlijkheden zijn uit de muren naar voren gekomen, waaronder 5 presidenten van de Verenigde Staten.
Betekenis en geschiedenis
Deze instelling voor hoger onderwijs is ontstaan uit de An Act for Liberty to Erect a Collegiate School, goedgekeurd door de General Court Colony of Connecticut. Dit gebeurde in oktober 1701 met als doel de geestelijkheid en het seculiere leiderschap van de staat op te leiden. Onder de oprichters bevonden zich een groot aantal mensen, waaronder Samuel Andrew, Samuel Mather, Israel Chauncy, Thomas Buckingham en vele anderen. De groep werd geleid door James Pierpont.
Het instituut was aanvankelijk gevestigd in het huis van de eerste president van Yale University, Abraham Pierson. Hij woonde in de stad Killingworth (nu — Clinton). Daarna werd de onderwijsinstelling verplaatst naar Saybrook en later naar Wethersfield. In New Haven, Connecticut State, verscheen deze onderwijsinstelling in 1716.
Om zich adequaat op een nieuwe plek te vestigen, wendde de priester Cotton Mather zich op aandringen van de leiding (de rector van de universiteit Samuel Andrew of de gouverneur van de kolonie Gurdon Saltonstall) tot de succesvolle zakenman Elihu Yale uit Boston met een verzoek om hulp bij de bouw van het nieuwe gebouw. Hij op zijn beurt voorzag hen van 9 balen goederen, die vervolgens werden verkocht voor 560 pond sterling, waardoor het mogelijk werd om het hoofdgebouw te bouwen. Tegelijkertijd stelde Cotton Mather voor om de universiteit te noemen ter ere van de sponsor — Yale College.
Het Yale University-embleem bestaat uit drie belangrijke componenten die van enorm belang zijn voor de instelling. Het open boek is niet alleen een symbool van verlichting. Sommige onderzoekers zien in haar een beeld dat wordt geassocieerd met theologie en kerkelijke geestelijken die de universiteit hebben gesticht. Ze gaan ervan uit dat het een Bijbel is die opengeslagen is op een pagina met een belangrijke boodschap voor het nageslacht. De inscriptie is in het Hebreeuws.
De achtergrond van het wit met gele boek is een donkerblauw schild met de juiste vorm: een egale bovenkant, een versmalde onderkant. Langs de rand is het omlijnd met een zwarte streep die langs de hele contour loopt. Hieronder is een band met gespleten uiteinden en een uitspraak in het Latijn «Lux et Veritas». Dat is het motto van de universiteit. Aan beide zijden van het boek zitten touwtjes die werden gebruikt om papieren edities te verzegelen.
Het moderne embleem van Yale University bevat een deel van zijn naam — het eerste woord. Het is gemaakt met klassieke gedrukte karakters — rechte lijnen, met miniatuur schreven. Maar «A» is anders dan de gebruikelijke versie. Het centrale deel is niet helemaal rond, maar licht diagonaal gesneden. «E» heeft een te grote onderkant en een onevenredig kleine bovenkant. De inscriptie is gemaakt in de vorm van een combinatie van één hoofdletter en drie kleine letters.
Yale Bulldogs-logo
De universiteit heeft een eigen sportclub, waarvan de vertegenwoordigers deelnemen aan verschillende interuniversitaire programma’s. Ze maken deel uit van NCAA Division I, Ivy League, ECAC Hockey, NEISA. De meest bekende zijn de voetbal- en ijshockeyteams, die worden beschouwd als een van de oudste in het universiteitssysteem. De club speelt in de Yale Bowl Arena en heeft een interessante geschiedenis van logo’s.
1901 — 1972
1930 — 1942
Sportemblemen hebben niets te maken met universiteitssymbolen. Ze bevatten totaal verschillende afbeeldingen. De debuutversie toont het hoofd van een buldog die een leren voetbalhelm draagt. De tekening is uitgevoerd in kronkelige blauwe lijnen en is geplaatst tegen een witte achtergrond. De blik van de hond lijkt te zijn vastgeklonken aan een object, dat hij nauw volgt, zijn kop lichtjes schuin houdend. Het ontwerp is lijnachtig, dus de bulldog lijkt uit de negatieve ruimte te komen.
1960 — 1972
De club koos een realistische tekening van een hond als logo. De buldog is afgebeeld staand op vier poten en met een arrogant opgeheven snuit. Zijn blik is formidabel, zijn hoektanden steken griezelig uit zijn onderlip, zijn voorhoofd is gerimpeld en zijn oren zijn naar voren gestoken. Het dier draagt een zwarte halsband met grote spikes.
1972 — 1995
Tijdens deze periode werd het antropomorfe hondenlogo gebruikt. Ze staat rechtop, kruist haar benen en leunt met haar ellebogen op een grote «Y». De ogen van de buldog zijn groot en zwart, en de blik is aandachtig. Het dier draagt een trui met de naam van de universiteit. De grote letter waarop de hond leunt, heeft twee randstrepen — zwart en wit.
1995 — 1997
1997 — 2019
De huidige versie is abstract: het bevat alleen de hoofdletter «Y» en het hoofd van de buldog, zijwaarts geplaatst. Hij kijkt naar rechts en ziet er erg dreigend uit. Bovendien keerden de ontwerpers terug naar de streekachtige tekenstijl, zodat de hond weer uit de negatieve ruimte lijkt te komen. De achtergrond is de eerste letter van de naam Yale University. De auteur van deze versie is graficus Jeffrey Russo.
2019 — heden
Logo lettertype en kleuren
De identiteit van de oudste universiteit van de Verenigde Staten bevat iconische elementen die de geschiedenis van haar oorsprong weerspiegelen. Maar sportsymbolen zijn moderner en hebben niets te maken met legendarische afbeeldingen. Het wordt gedomineerd door de bulldog, die verscheen dankzij de naam van de sportafdeling Yale Bulldogs. Het laatste logo kreeg de bijnaam Y-Dog.
Het originele lettertype heet Yale. Het werd ontworpen door Matthew Carter, een kunstprofessor, met het oudste lettertype genaamd De Aetna. De auteur is Francesco Griffo, die het lettertype in 1495 heeft gemaakt. In 2014 heeft de universiteit haar typografie volledig vernieuwd toen Carter & Cone een bijgewerkte set Yale-lettertypen introduceerde in de OpenType-standaard. Dit formaat heeft het verouderde PostScript Type 1 vervangen. Nu bestaat de universiteitslettertypefamilie uit bijna 30 varianten.
Bovendien heeft de school zijn eigen kleur — Yale Blue. Het is verkrijgbaar in twee tinten: spot en triad. Geïntroduceerd in de late jaren 1800, is het nu te vinden in alle identiteitstekens. Meestal combineert een logo blauw met wit. Sommige emblemen en wapenschilden gebruiken ook zwart en geel.