De Autism Society of America (ASA) is een sociale non-profitorganisatie die zich inzet voor kinderen met autisme. Het brengt ouders en anderen samen die dergelijke patiënten willen ondersteunen, helpen en de wereld vertellen over hun bestaan. De dienst werd in 1965 opgericht door twee psychologen (Bernard Rimland, Ivar Lovaas), een publieke figuur (Ruth C. Sullivan) en een groep mensen wiens kinderen aan deze ziekte leden. Het doel van de vereniging is om mensen bewust te maken van autisme en de problemen waarmee deze mensen en hun families worden geconfronteerd. Het hoofdkantoor is gevestigd in Rockville (Maryland, Verenigde Staten).
Betekenis en geschiedenis
De oorspronkelijke naam van deze organisatie was de National Society for Autistic Children. Na verloop van tijd werd het echter gewijzigd naar de huidige versie. Dit wordt gedaan om te laten zien dat zulke kinderen opgroeien en volwassen worden. ASA demystificeert ook mensen met autisme, bevordert socialisatie, beheert problemen en biedt psychologische ondersteuning.
Een sleutelfiguur onder de oprichters was de Noors-Amerikaanse wetenschapper, professor aan de Universiteit van Californië, klinisch psycholoog Ole Ivar Lovaas. Hij heeft de gedragspatronen van kinderen met autisme onderzocht om ze te leren door middel van positieve bekrachtiging, aansporing en gedragsmodellering, met ongelooflijke resultaten. Tijdens zijn leven ontving hij verschillende hoge onderscheidingen voor zijn werk.
De tweede belangrijkste figuur is de Amerikaanse psycholoog, docent en onderzoeker Bernard Rimland. Maar hij werd de schepper van de onjuiste theorie van menselijke ontwikkelingsstoornissen en voerde aan dat autisme geen psychologische, maar een fysiologische aandoening is die kan worden genezen met een «vaccin». Hoewel hij de oprichter van de ASA was, verliet hij de organisatie en richtte in 1967 zijn eigen vereniging op onder de naam Autism Research Institute.
Het eerste hoofd van de Autism Society of America was Ruth Christ Sullivan, een publieke figuur en pleitbezorger voor de opvoeding van mensen met autisme. Ze zit in een vaste ereraad en was eerder directeur van de GGZ Autism Services Center. Dit is haar geesteskind, dat ze in 1979 opende in Huntington (West Virginia).
Door samen de ASA op te richten, droegen zij bij aan de verbreding van de kennis over een fenomeen als autisme. De oprichters toonden aan de samenleving dat mensen met deze diagnose ook groeien en zich ontwikkelen, maar alleen op hun eigen gebied, en dat het belangrijkste voor hen de juiste psychologische omgeving en ondersteuning is. Een soortgelijk principe zie je terug in het logo van de organisatie: ondanks de felle kleuren is het gemaakt in een trouwe stijl. Het teken van persoonsidentificatie bestaat uit twee delen, die ideologisch met elkaar verbonden zijn.
Het symbool van maatschappelijk belangrijke service is gemaakt in de kleuren van de Amerikaanse nationale vlag: het gebruikt blauw, wit en rood in twee tinten — karmozijn en scharlaken. Blauw is een verticale ruit die naar rechts is gekanteld. Het toont mensen met uitgestrekte armen, klaar om de hele wereld te omarmen. Maar ze kunnen dit niet volledig doen vanwege het feit dat ze statische «sterren» zijn. Daartoe gaven de ontwerpers ze de vorm van kleine sterren, wat ook duidt op een diepe symboliek. Dit is een allegorie voor het feit dat elke persoon met autisme een individualiteit is die het bekijken waard is, omdat hij, als een ster, van binnenuit schijnt, maar helaas ziet niet iedereen zijn licht.
In de buurt, op dezelfde visuele lijn, staat de afkorting van de naam van de samenleving — «ASA». Het opschrift heeft een enigszins afwijkende vorm, hoewel het uit bekende letters bestaat. De grenzen tussen hen lijken te zijn gewist: de eerste «A» heeft een te lange poot, die soepel overgaat in de aangrenzende «S», en die op zijn beurt nauw is versmolten met de laatste «A», zodat hun onderste delen vormen een hele. Over het algemeen is dit opnieuw symboliek, wat wijst op het onvermogen om correct te navigeren in de samenleving. Dit concept wordt bevestigd door de puzzelstukjes waaruit het woord is samengesteld. Onderaan staat de volledige naam van de organisatie in een serif-lettertype.
Er is een andere versie van het embleem — met bijna dezelfde elementen, maar in een andere groepering. Het toont een blauwe ruit met witte mannensterren en een fragment van de naam van de sociale dienst — «Autism Society». De zin is in grote letters geschreven met dezelfde schreven bovenaan, wijzend naar rechts. Onder hen is een zin die dient als een oproep tot actie: «Het leven verbeteren van iedereen met autisme.» Het staat cursief.
Er zijn ook alternatieve pictogrammen die zijn gekoppeld aan de officiële emblemen. Dit zijn kleine iconen die bestaan uit vier puzzels van verschillende kleuren: geel, blauw, rood en groen. Ze zijn met elkaar verbonden door groeven en vormen heldere figuren. Men staat op een vlak en heeft de vorm van een vierkant. De andere bevindt zich op de punt en ziet eruit als een ruit. De derde is aangevuld met een grijze inscriptie «Autism Awareness», die onderaan twee regels beslaat.
Logo lettertype en kleuren
Het primaire logo gebruikt een lettertype in klassieke stijl — dun, gelijkmatig, met scherpe schreven. Het extra embleem wordt gedomineerd door cursief. Maar in de bovenste regel is de inscriptie gemaakt in het gebruikelijke ontwerp — in rechte letters. Het enige dat ze onderscheidt van traditionele, is de aanwezigheid van naaldvormige schreven aan de bovenkant, die naar de linkerkant zijn gericht.
Het standaardpalet lijkt op de kleuren van de Amerikaanse vlag: het bestaat uit rood, blauw, wit. In alternatieve versies zijn er naast hen geel en groen van het neon- en pastelspectrum.