Zes Grammy Awards, eerste plaatsen in de Alternative Airplay-hitlijst, 80 miljoen verkochte schijven, deelname aan het Rock and Roll Hall of Fame-programma en de titel van de meest succesvolle groep in de geschiedenis van het «alternatief» behoren tot een van de cultbands van de Amerikaanse rockscene — de Red Hot Chili Peppers. Het werd opgericht in 1983 en bestaat nog steeds, hoewel de samenstelling in de loop der jaren veel is veranderd. De leden kwamen en gingen zo vaak dat de originele albums door verschillende muzikanten werden opgenomen. Meestal ontstonden de problemen vanwege drugs, maar niet altijd: gitarist John Anthony Frusciante vond het moeilijk om de psychologische druk van zijn plotselinge populariteit te weerstaan, dus verliet hij de band meerdere keren en keerde terug.
Betekenis en geschiedenis
De meest consistente aanwezigheid van de Red Hot Chili Peppers is zanger Anthony Kiedis en bassist Michael Peter Balzary, beter bekend als Flea. Ze gingen de oorspronkelijke compositie binnen en hebben die sindsdien nooit meer verlaten. Je hoort ze dus in absoluut elk album, wat niet gezegd kan worden over andere leden van het team. De stijl van optreden veranderde ook regelmatig, balancerend tussen rap, funk, punkrock, psychedelische muziek en zelfs melodieuze ballads met strijkersarrangementen.
Het kan gezegd worden dat de Red Hot Chili Peppers niet alleen hun sound aan het ontwikkelen zijn, maar het hele rockgenre. Het begon allemaal met de release van het gelijknamige studioalbum in 1984, wat overigens de muzikanten zelf teleurstelde. Naar hun mening bleek het te «gepolijst» te zijn door aanpassing aan de radio. Wat de luisteraars betreft, ze vonden alles leuk, dus na het debuutalbum ging de groep op een grote tour, waar ze in twee maanden 60 concerten moest spelen.
Door de jaren heen is de populariteit van Red Hot Chili Peppers alleen maar gegroeid. De stijl van optreden van de band heeft invloed gehad op nu metal, rap rock, rap metal en funk metal. En volgens zanger Anthony Kiedis wordt hun muziek weerspiegeld in het werk van Linkin Park, Kid Rock en Limp Bizkit. De naam van de band bestond uit twee zinnen: Chilli-Willie en Red Hot Peppers. Dit waren de favoriete bars van Kiedis, die hij dus besloot te bestendigen. Namen uit het verleden (Majestic Masters of Mayhem en Tony Flow) zijn nu vergeten en maken voor altijd plaats voor Red Hot Chili Peppers.
Experimenterend met het geluid, heeft de muziekgroep haar logo nooit veranderd. Het werd getekend door Kiedis in 1984 toen labelmanagers om een of andere afbeelding vroegen om de band visueel te identificeren. Dit gebeurde kort voor de release van het debuutalbum. Het verhaal gaat dat een medewerker van Enigma Records/EMI de musici de opdracht gaf om promotiemateriaal te completeren met een embleem. Zonder na te denken tekende de frontman een achtpuntige ster met rechthoekige randen op papier en stuurde deze naar de vertegenwoordigers van de opnamestudio. Zo ontstond een van de beroemdste logo’s van de rockscene.
Het Kiedis-resultaat lijkt op het typografische sterretje, maar heeft een iets andere vorm. De ster op de hoes van het eerste album, dat uiteindelijk het belangrijkste identificatieteken van de Red Hot Chili Peppers werd, bestaat uit vier rechthoeken die elkaar in het midden kruisen. In feite zijn dit twee kruisen die op elkaar zijn geplaatst: recht (in de vorm van een plus) en diagonaal (X-vormig). Ze zijn knalrood geschilderd en zitten in de naamring van de band. De inscriptie is moeilijk te lezen vanwege de smalle intervallen tussen de woorden. Alle letters zijn hoofdletters, zwart, vet en schreefloos.
Toen de Kiedis-zanger het logo ontwierp, had hij er eerst geen verstand van. Het was niets meer dan een abstract symbool, in het leven geroepen door een opnamestudio. Nu is het natuurlijk van groot belang, omdat het de cultrockband vertegenwoordigt en er alleen mee wordt geassocieerd. Trouwens, sommige Red Hot Chili Peppers-muzikanten hebben zichzelf getatoeëerd met een achtpuntige ster: Frusciante en Kiedis dragen die om hun rechterpols. Veel fans volgden hun voorbeeld, dus dit is een soort herkenningsteken van de meest toegewijde leden van de fanclub.
Ondanks de aanvankelijke betekenisloosheid van het embleem, probeerden de muzikanten er een verklaring voor te geven, en het was niet altijd correct. In zijn autobiografische boek «Littekenweefsel» (2004) stelt Kiedis dat dit niet echt een sterretje is. Volgens zijn woorden schilderde hij een gezicht vanaf de aarde naar een engel die zich in de anus van de hemel bevindt.
En fans zien het Red Hot Chili Peppers-logo als een link naar de zogenaamde Star of Affinity. Dit grafische symbool verscheen in 1970. Het werd gemaakt door Michael Moorcock om de complexiteit van de keuzes van het leven te laten zien. Een recht kruis geeft de vier windstreken aan, zoals in de geografie. Diagonalen vertegenwoordigen extra mogelijkheden die chaos creëren en het moeilijk maken om de juiste richting te bepalen. Bovendien associëren fans het logo van de band met een illustratie in het boek «Breakfast of Champions» (1973) van satirische meester Kurt Vonnegut. De auteur plaatste een soortgelijk symbool in het voorwoord en zei ook dat het geen asterisk was, maar iets anders.
De eerste versie is logisch: misschien zijn het logo van de Red Hot Chili Peppers en Star of Affinity echt verwant, want de groep speelt chaotische muziek en experimenteert met verschillende genres. Maar de connectie met de illustratie in de roman «Breakfast of Champions» is niet bewezen, omdat Kiedis, in tegenstelling tot de bassist, geen toegewijde fan was van het werk van Vonnegut.
Logo lettertype en kleuren
Het eenvoudige en duidelijke Franklin Gothic-lettertype maakt de letters gemakkelijk te zien, maar de cirkelvormige opstelling van de woorden maakt de letters moeilijk leesbaar. Het gekozen lettertype is ontworpen door Morris Fuller Benton, hoofdontwerper bij American Type Founders. De typefamilie ontstond in 1902 en breidde zich in de daaropvolgende 65 jaar uit.
Dominante kleuren: rood, zwart en wit. De eerste wordt gebruikt voor het achtpuntige grafische symbool, de tweede is voor de bandnaam en de derde is voor de achtergrond.