American Red Cross is een humanitaire organisatie die inwoners van de VS helpt de gevolgen van natuurrampen het hoofd te bieden, militairen ondersteunt, infectieziekten voorkomt, deelneemt aan de internationale zoektocht naar mensen, donorbloed levert. Daarnaast traint ze vrijwilligers in nuttige vaardigheden, zodat ze iemands leven kunnen redden in een onvoorziene situatie. Aangezien ARC een beweging zonder winstoogmerk is, hangt haar bestaan volledig af van het initiatief van vrijwilligers en van de vrijgevigheid van investeerders.
Betekenis en geschiedenis
De Amerikaanse tak van de Internationale Rode Kruis- en Rode Halve Maanbeweging werd opgericht in 1881. Maar de hoofdorganisatie verscheen veel eerder — in 1863. Dit werd voorafgegaan door de historische gebeurtenissen in verband met de Slag om Solferino. De gevolgen van een van de bloedigste veldslagen van de 19e eeuw maakten zoveel indruk op de Zwitserse zakenman Henry Dunant dat hij besloot mensen te helpen die met elkaar in oorlog waren. Velen van hen stierven immers niet in de strijd, maar in het ziekenhuis door het ontbreken van basiszorg. Om alle gewonde soldaten te redden, riep Dunant vrijwilligers op om hen te voorzien van voedsel en een reeks medische noodmaatregelen. Bovendien weigerde hij de soldaten te verdelen in ‘wij’ en ‘zij’.
Zo werd het fundament van het Rode Kruis gelegd. Onder invloed van Dunants ideeën verscheen er een speciale commissie in Genève, en later (in 1864) werd de Geneefse Conventie ondertekend. Dit document garandeerde de onschendbaarheid van vrijwilligers en verplichtte hen een identificatiesymbool te gebruiken — een rood kruis op een witte achtergrond. Dit logo is ontworpen vóór de goedkeuring van het internationale verdrag. Gemaakt door Henry Dunant in 1863.
Het embleem is in feite een aangepaste vlag van Zwitserland, waarin de rode en witte kleuren zijn omgekeerd. Feit is dat Dunant en vier andere organisatoren van de internationale conferentie Zwitserse staatsburgers waren. Dus sprak de ideologische bezieler van het Rode Kruis respect uit voor zijn vaderland. Het logo heeft geen religieuze betekenis, het wordt niet geassocieerd met culturele en politieke verenigingen. In eerste instantie werd het gebruikt om vrijwilligers te beschermen die medische zorg verleenden aan het leger op het slagveld. Nu is het een symbool van humanitaire diensten, waaronder de Amerikaanse tak van de internationale beweging.
In de VS heeft het Rode Kruis in 2012 één rebranding ondergaan. Designers hebben de huisstijl wat bijgewerkt, het logo driedimensionaal gemaakt en de naam van de organisatie in grijs geschilderd. Het is vermeldenswaard dat dit bord niet het traditionele embleem vervangt dat vrijwilligers beschermt.
1881 — 2012
Tot 2012 bestond het logo van het Amerikaanse Rode Kruis uit twee elementen. Aan de rechterkant was de beroemde icoon van het rode kruis, bestaande uit vier vierkanten. Aan de linkerkant stond de naam van de liefdadigheidsbeweging, in vet zwart schreefloos. Het eerste woord stond op de bovenste regel en het tweede en derde woord stonden onderaan.
2012-heden
Het enige bekende herontwerp van het logo werd gedaan in 2012. De auteurs plaatsten de kruisvormige figuur in een witte cirkel, die driedimensionaal lijkt vanwege de radiale gradiënt en grijze schaduwen. Het opschrift is ook opnieuw in grijs geschilderd, terwijl de vorm en grootte van de letters niet veel is veranderd.
Het door Henry Dunant gecreëerde symbool mag alleen worden gebruikt door officiële Rode Kruis-organisaties en militaire medische diensten. In Amerika werd alleen een uitzondering toegestaan voor die bedrijven die vóór 1906 een rood kruisteken hadden.
Dergelijke strikte verboden hebben te maken met de veiligheid van vrijwilligers. Het embleem stelt je immers niet alleen in staat om de uitvoerders van de humanitaire missie te herkennen — het dient ook als een signaal «niet schieten». Het leven en de gezondheid van mensen die hulp verlenen aan gewonden op het slagveld, slachtoffers van natuurrampen en degenen die hebben geleden als gevolg van noodsituaties zijn ervan afhankelijk. De arbeiders van de liefdadigheidsbeweging hebben geen wapens en hun enige schild is een logo met een kruis.
Volgens de regels van het Verdrag van Genève heeft geen van de strijdende partijen het recht gebouwen, uitrusting, voertuigen en mensen aan te vallen die zijn gemarkeerd met een internationaal symbool. Ze moeten overal kunnen passeren en toegang moeten krijgen tot zieken en gewonden — zowel tijdens een gewapend conflict als zonder oorlog.
Het rode kruisvormige teken geeft hoop op onpartijdige en vrijwillige hulp aan al diegenen die zich in een moeilijke situatie bevinden, ongeacht hun nationaliteit en religie. Hij zegt dat de redding op komst is. Hetzelfde symbool signaleert de neutrale positie van de militaire medische eenheden, spreekt van hun niet-interventie in vijandelijkheden.
Ondanks de belangrijke missie van het Amerikaanse Rode Kruis beschuldigde het farmaceutische bedrijf Johnson & Johnson de humanitaire organisatie van inbreuk op het copyright van het logo. In 2007 kwam de zaak voor de rechter. Volgens verzoeker begon hij in 1887 het beeld van het rode kruis te gebruiken en werd het handvest van het congres pas aan het begin van het volgende millennium aangenomen.
Logo lettertype en kleuren
De naam van de liefdadigheidsbeweging is in vet schreefloos geschreven, vergelijkbaar met Craft Gothic Black door FontSite Inc. Letters zien er harmonieus uit omdat hun hoekigheid wordt gecombineerd met een vloeiende afronding. De tekst is donkergrijs. De schaduwen naast de cirkel zijn ook grijs, maar daarvoor is gekozen voor een lichtere tint met een verloop. Het kruis is traditioneel rood, omdat het oorspronkelijk afkomstig is van de vlag van Zwitserland. Henry Dunant keerde eenvoudig de kleuren om, waardoor de achtergrond wit en het middenelement rood werd.
