Indiana University is geen aparte universiteit, maar een heel systeem van onderwijsinstellingen. Het omvat verschillende instellingen voor hoger onderwijs, waarvan de campussen geografisch verspreid zijn over de staat. Twee hoofddivisies bevinden zich in Bloomington en Indianapolis, de andere zeven zijn regionaal. 20 januari 1820 wordt beschouwd als de datum van de oprichting van IU, toen de wet werd aangenomen om het staatsseminarium te openen. Zij was het die de basis werd voor Indiana University Bloomington.
Betekenis en geschiedenis
De vroegste vermeldingen van Indiana University dateren uit 1839. De naamswijziging vond plaats onder de eerste president van de universiteit, de theoloog en academicus Andrew Wylie. Na hem werd deze functie beurtelings door zes priesters bekleed, totdat biologieprofessor David Starr Jordan de leiding kreeg. Hij verbeterde het imago van de universiteit en loste het financiële probleem op. Zodra Jordan president werd, kreeg hij te maken met de bouw van een nieuwe campus aan de rand van Bloomington, omdat de oude door brand was verwoest.
Het hoofdlogo van de universiteit bestaat uit twee delen: een monogram en een inscriptie. Bovendien lijkt de gestileerde combinatie van de letters «IU» op een drietand. Volgens een andere versie is het vergelijkbaar met Psi uit het Griekse alfabet. Het met elkaar verweven teken verscheen al in 1898 — de vroegst gevonden versie dateert tenminste uit dit jaar. Ze staat in het tijdschrift Arbutus in de sportsectie en is gesigneerd door de auteur: Claude McDonald Hamilton. Het blijkt dat het beroemde monogram is gemaakt door een student die een economische opleiding heeft genoten, zijn studie combineert met voetbal en Arbutus bewerkt. Alleen is niet bekend of hij het zelf heeft uitgevonden of ergens heeft bespied.
Volgens archiefmateriaal werd de drietand lange tijd door sportteams gebruikt voordat hij onderdeel werd van het officiële logo van de Indiana University. In de huidige versie bevat het «I» en «U» met grote rechthoekige schreven, met de onderranden van de «U» rechts en links afgekapt. Voorheen waren de uiteinden gelijk, dus het symbool kon inderdaad verward worden met de letter Psi.
Naast het gestileerde monogram staat de naam van de universiteit. De ontwerpers maakten het zwart om het karmozijnrode icoon in evenwicht te brengen. Voor de inscriptie, evenals voor de gekruiste «IU», wordt een serif-lettertype gebruikt, maar hier zijn ze dun en langwerpig. De hoofd- en aanvullende lijnen in de letters zijn contrasterend. Verschillende lijndiktes geven de woorden visuele dynamiek.
Het logo is een integraal onderdeel van het merk Indiana University en wordt gebruikt door alle campussen in verschillende steden in de staat. Het is te vinden in ceremoniële materialen, officiële documenten en briefpapier.
Zegel
In de 20e eeuw begon IU actief uit te breiden en extra vestigingen te openen in andere steden in de staat. Nu zijn het er acht, en ze zijn allemaal verenigd door een gemeenschappelijk systeem van visuele identificatie. Het is gebaseerd op het logo en het zegel, die op verschillende tijdstippen verschenen. Het belangrijkste visuele symbool van Indiana University is een drietand gevormd uit de letters «I» en «U». De debuutversies van het monogram werden alleen voor sportieve doeleinden gebruikt. Later werd dit grafische element gecombineerd met de traditionele signatuur van de onderwijsinstelling.
Voor zover we weten uit archiefdocumenten, werd het zegel van de universiteit in 1841 aangenomen. Natuurlijk evolueerde het gedurende anderhalve eeuw, maar zelfs in de allereerste versie was er een afbeelding van een open boek. Nu is het een verticale rechthoek met twee kolommen met geïmproviseerde «lijnen» die zijn samengesteld uit stroken van verschillende lengtes. Langs de zijkanten zijn twee evenwijdige lijnen getekend die de randen van de pagina’s aangeven.
Onderzoekers suggereren dat het boek in het midden van het zegel religieus van aard is. Dit wordt bevestigd door de woorden van een van de voorzitters van IU — William Daily. Toen hij in 1856 sprak, noemde hij het de goddelijke bijbel en vergeleek de stralen eromheen met het licht van de waarheid. Naarmate de universiteit zich ontwikkelde, veranderde de betekenis van de grafische tekens. In de moderne interpretatie is het boek een bron van kennis die studenten ontvangen. Ze benadrukt het belang van leren en onderwijzen.
De zon personifieert op haar beurt de verlichting, de plotselinge kennis van de waarheid. Aan de andere kant kan het verband houden met het licht dat is afgebeeld op het Indiana State Seal. Deze versie wordt bevestigd door een soortgelijke afwisseling van korte en lange stralen. De zon op het zegel van de universiteit komt niet op — hij staat al op zijn hoogste punt, omdat het licht ervan zich in alle richtingen verspreidt. Dit geeft de volwassenheid en invloed van de onderwijsinstelling aan. En dit symbool is ook tegengesteld aan de duisternis van onwetendheid, zoals het motto «Lux et Veritas». De Latijnse uitdrukking die naast het boek is geschreven, drukt het belangrijkste doel van IU uit — om studenten kennis bij te brengen zodat ze de waarheid leren.
Het boek, de stralen en het motto zijn in een cirkel geplaatst met een ringvormig frame. Het bevat de volgende tekst: «INDIANENSIS UNIVERSITATIS SIGILLUM». Het wordt gescheiden door twee vijfpuntige sterren van het Romeinse getal «MDCCCXX», wat «1820» betekent in Arabische cijfers — het jaar waarin de universiteit werd opgericht.
Het zegel van Indiana University wordt alleen in uitzonderlijke gevallen gebruikt. Bijvoorbeeld in officiële documenten (overeenkomsten, diploma’s) of tijdens historische gebeurtenissen. Het wordt beheerd door de president, die beslist of het symbool op verschillende media kan worden gereproduceerd.
Indiana University Logo
Indiana Hoosiers is een atletisch programma van de Indiana University Bloomington. De teams strijden in vierentwintig NCAA Division I-sporten en maken sinds 1899 deel uit van de Big Ten Conference. De officiële kleuren van de universiteit zijn crème en donker karmozijn. Er is geen talisman als zodanig: de bijnaam Hoosiers wordt er in ieder geval niet mee geassocieerd. Dit woord wordt al lang gebruikt om te verwijzen naar de inwoners van de staat Indiana — zowel de inheemse als de moderne bevolking.
Het monogram dat de inspiratie vormde voor het huidige Indiana Hoosiers-logo is al meer dan honderd jaar het kenmerk van Indiana University Bloomington. De vroegste versie wordt gepresenteerd in Arbutus 1898 in de sectie Atletiek. De tekening is gesigneerd met de naam Claude McDonald Hamilton. Hij is een alumnus van de universiteit, redacteur van Arbutus en lid van het IU-voetbalteam. Het is waar dat het niet bekend is of hij het monogram zelf heeft gemaakt of het uit een andere bron heeft gekopieerd.
1976 — 1981
Het embleem, dat in 1976 werd goedgekeurd, ziet eruit als een drietand. Het bestaat uit de letters «I» en «U» met grote rechthoekige schreven. «I» onderaan snijdt met «U», waardoor het in twee gelijke fragmenten wordt verdeeld.
1982 — 2001
In de vroege jaren 1980 de kunstenaars bakenen de letters af door brede zwarte lijnen aan te brengen. Uiteindelijk slaagden ze erin om de afbeelding driedimensionaal te maken, maar hierdoor zag het monogram er niet meer uit als een enkel symbool.
2002-heden
Een ander herontwerp hield verband met een verandering in het kleurenschema van de Indiana University Bloomington. Lange tijd waren er eenvoudige tinten wit en rood, maar in 2002 keerde de universiteit terug naar crème- en frambozentinten. Daarna wendde de leiding van de onderwijsinstelling zich tot ontwerper Michael-Osborne om het logo volgens hun instructies te moderniseren. Even later werd de tekening voltooid door Paul Kagiwada — hij maakte het monogram eenvoudiger, gaf het een duidelijker en schoner uiterlijk.
De merknamen Indiana University Bloomington en Indiana Hoosiers zijn hetzelfde. Sportteams leenden het embleem zelfs van hun universiteit zonder er iets aan te veranderen. In de afgelopen decennia hebben ontwikkelaars verschillende keren geëxperimenteerd met de breedte en kleur van de lijnen, maar de basisstructuur is hetzelfde gebleven: in het midden waren de verbonden letters «I» en «U».
Een dergelijke naleving van tradities suggereert dat studenten en medewerkers van de onderwijsinstelling het logo als onberispelijk beschouwden. Er zijn geen extra elementen, omdat de universiteit geen talisman heeft die naast het monogram zou kunnen worden afgebeeld.
De Indiana Hoosiers werden beroemd door hun basketbalprogramma, dat in 2018 werd erkend als het op één na belangrijkste in de Verenigde Staten. In het seizoen 1975-1976. het herenteam behaalde de eerste plaats in het NCAA Men’s Division I Tournament. Daarnaast won ze 66 NCAA Tournament-overwinningen en 22 Big Ten Conference Championships. Ook het succes van het damesteam is indrukwekkend: de basketballers wisten het Women’s National Invitation Tournament en het Big Ten Tournament te winnen.
Het honkbalteam heeft deelgenomen aan acht NCAA-toernooien, waaronder een eenmalige verschijning in de College World Series. Tegelijkertijd werd ze de winnaar in zeven reguliere kampioenschappen.
Het Indiana Hoosiers voetbalteam verscheen in 1884. Tijdens zijn bestaan won het tweemaal het Big Ten Championship: in 1945 en 1967. Daarnaast namen de spelers deel aan de Rose Bowl van 1968 en andere soortgelijke spellen.
Voetbal — Dit is een van de beste programma’s in de geschiedenis van intercollegiale sportcompetities. Het werd gelanceerd in 1973 en slaagde erin om concurrenten in veel voetbalwedstrijden te omzeilen. Het herenteam heeft 52 All-America awards gewonnen, 11 Big Ten-toernooien en 8 NCAA Division I Men’s Soccer Tournaments gewonnen.
Het hockeyteam Indiana Hoosiers neemt sinds 2010 deel aan de Central States Collegiate Hockey League (Divisie I). Ze presteerde goed in de GMHL, MCHL en Big Ten Hockey League kampioenschappen. De thuiswedstrijden worden gespeeld in de Frank Southern Arena.
Logo lettertype en kleuren
Er zijn veel symbolische elementen in de pers van de onderwijsinstelling en ze zijn allemaal op de een of andere manier verbonden met licht. Het wordt genoemd in het motto «Lux et Veritas» en is belichaamd in het beeld van de zon met 48 stralen in de vorm van gefacetteerde kwartskristallen. Het boek symboliseert op zijn beurt de uitgang van de duisternis van onwetendheid naar het licht van de waarheid.
Tegelijkertijd is het meest herkenbare teken van Indiana University de drietand, die in de negentiende eeuw verscheen. Deze schijnbaar eenvoudige figuur bestaat uit de letters «I» en «U». Maar er zit veel meer betekenis in dan in een gewoon monogram. Ze is een krachtig en iconisch symbool geworden dat goed bekend is bij bijna iedereen in het Midwesten van de Verenigde Staten. Het wordt gebruikt door campussen, studentenorganisaties en sportteams, en staat op souvenirs en kleding. Dus de drietand kan worden beschouwd als een soort visitekaartje van de universiteit.
De «IU» in het monogram doet denken aan soortgelijke letters uit het Hoosier Bold lettertype. Ze lijken in de eerste plaats op hun brede lijnen en rechthoekige schreven. En hier en daar zijn de onderste delen van de «U» onder een hoek van 45 graden afgesneden. Voor de naam van de universiteit in het logo is gekozen voor een antiek lettertype, vergelijkbaar met Telemaque FY Medium van FONTYOU of Bodoni Serial Medium van SoftMaker. Alleen de «N» heeft geen schreef linksboven. Het lettertype van de tekst op het zegel is vet grotesk.
De primaire kleuren van Indiana University sinds 1888 zijn karmozijn (#990000) en crème (#EDEBEB). Maar nu wordt alleen de eerste gebruikt en de tweede verschijnt nergens. Ze zijn het vergeten omdat het slecht wordt gereproduceerd. De merkidentiteit koppelt een tint rood aan wit, hoewel in uitzonderlijke gevallen de print en het logo gewoon zwart-wit kunnen zijn.