Ibanez is een bekend gitaarmerk uit Japan. Het verscheen in 1957 nadat de Hoshino Gakki Group het recht had gekocht om het handelsmerk Ibanez Salvador te gebruiken van een Spaanse meester.
Betekenis en geschiedenis
Toen de gitaren in de Teisco-fabriek werden geproduceerd, waren ze versierd met het metalen Ibanez-label. In 1970 bracht Hoshino Gakki de productie over naar de FujiGen Gakki-fabriek en veranderde de technologie voor het aanbrengen van het logo: ze begonnen het af te drukken met behulp van de decal-methode.
Het eerste embleem toont de naam van het bedrijf in handgeschreven script. Eenvoudige zwarte letters zijn keurig getekend tegen een witte achtergrond. «I» en «z» hebben originele langwerpige staarten. Deze versie werd pas in de jaren 70 gebruikt, maar wordt erkend als een tijdloze klassieker.
Gitaren gemaakt na 1977 hebben een iets andere Ibanez-letters op de voorkant van de hals. De ontwerpers kozen voor cursief gedrukt en de letters hebben nu scherpe schreven. Vervolgens werd aan het woord een vinkje toegevoegd, dat de achtergrond sierde. Op sommige logo’s is het donkergrijs, op andere is het zwart. De algemene achtergrond is wit.
In 1996 introduceerde de fabrikant de prestigieuze serie elektrische gitaren. Ze hebben het woord «Prestige» geschreven op de voorkant van de nek. Het zit direct boven het klassieke label, op een lichte helling. Het lettertype imiteert kalligrafisch handschrift. De letters zijn verfijnd en lijken helemaal niet op de letters die in de jaren zeventig werden gebruikt.
Logo lettertype en kleuren
Om de unieke persoonlijkheid van het merk te vertegenwoordigen, kozen de auteurs van het logo voor een origineel in eigen huis ontworpen lettertype. Alle symbolen erin zijn getekend en hebben geen analogen. De inscriptie bestaat uit een combinatie van hoofdletters en kleine letters van verschillende vormen. «I» ziet er bijvoorbeeld standaard uit, terwijl «b», «e» en «z» er uniek uitzien. De eerste heeft een gelijkmatige bovenste inkeping, de tweede heeft een langwerpig middengedeelte en de derde heeft scherpe stekels aan de uiteinden. Bovendien zijn alle borden met elkaar verbonden en hebben ze een lichte helling naar rechts.
De klassieke monochrome versie bestaat uit zwarte letters op een witte achtergrond. Er zijn echter ook gouden inscripties op gitaren gegraveerd.