WNBA is de korte naam voor de Women’s National Basketball Association, een professionele basketbalcompetitie uit de Verenigde Staten. Ze werd gevormd door David Stern als de vrouwelijke versie van de NBA. De tijd van zijn verschijning is 1996. De sportorganisatie opende haar eerste seizoen in 1997.
Betekenis en geschiedenis
De geschiedenis van de WNBA is een reis van zware concurrentie. De oprichting werd officieel aangekondigd in april 1996 en goedgekeurd door de raad van bestuur van de National Basketball Association. Maar tegelijkertijd verscheen een andere professionele organisatie voor vrouwen — de American Basketball League. Het begon zijn activiteiten in de herfst van hetzelfde jaar, maar hield op te bestaan in het seizoen 1998-1999. Feit is dat ze, in tegenstelling tot de WNBA, geen volledige steun kreeg van de NBA.
De vergadering, die de vorming van een nieuwe competitie besprak, werd bijgewoond door drie van de toonaangevende basketballers van het land: Lisa Leslie, Rebecca Lobo en Sheryl Swoopes. Door hun aanwezigheid werden ze automatisch toegewezen aan een van de treinen. Toen de vereniging debuteerde, had het acht teams: de Cleveland Rockers, de Charlotte Sting New York Liberty Houston Comets die de Eastern Conference vertegenwoordigden, en de Utah Starzz, Sacramento Monarchs, Phoenix Mercury, Los Angeles Sparks van de Western Conference. Het is veilig om te zeggen dat zij het waren die de basis legden voor het geweldige vrouwenbasketbal van wereldklasse.
Zodra de WNBA opkwam, had deze zijn eigen symboliek. In de beginjaren echode het het ontwerp van de NBA-herenidentiteit en werd gekozen uit vijftig opties. Daarna kreeg het logo individuele kenmerken. In totaal zijn er drie emblemen in het arsenaal van de damesbasketbalcompetitie.
1997 — 2012
Het debuutlogo heeft een ongebruikelijke vorm. Het ziet eruit als een diagonaal schuin schild. Beide zijn bovendien symbolisch: het schild staat voor de voortzetting van tradities en de verbinding met de wortels, de helling straalt beweging en dynamiek uit. In tegenstelling tot de mannelijke versie van het logo bevat dit bord een vrouwelijk silhouet. De basketballer wordt afgebeeld als vrouwelijk, met vloeiende overgangen tussen niveaus en ronde lijnen. De atleet rent en dribbelt. Haar haar is te zien wapperen van de hoge snelheid. De tekstaanduiding is ook enigszins schuin. De afkorting van de organisatie is in hoofdletters. Het kleurenschema heeft iets gemeen met de staatsvlag van de Verenigde Staten: het bevat ook blauw, rood en wit.
2013 — 2019
Na het herontwerp begon de persoonlijke WNBA-badge te verschillen van die van de NBA. Daarop wordt, zoals eerder, een atleet in beweging getekend. Maar ze dribbelt niet meer met de bal, maar gooit hem in de basket. Dit maakte het logo eenvoudig, duidelijk en beknopt. De veranderingen hadden ook invloed op het kleurenschema. In deze versie is in plaats van blauw en rood steenoranje gebruikt, zoals bij basketballen. Wit behouden: het heeft nog steeds het silhouet van een speelster. De ontwerpers hebben de naam van de competitie van boven naar beneden verplaatst en in de rechterhoek geplaatst. De inscriptie is gemaakt in kleine letters met gestroomlijnde lijnen. Scherpe hoeken ontbreken in hen.
2019 — heden
Het eigenlijke embleem bestaat uit een omgekeerd silhouet. Dat wil zeggen, nu is niet de ruimte rond de witte figuur geschilderd, maar is de oranje basketballer getekend op een volledig witte achtergrond. Tegelijkertijd draaiden de ontwikkelaars de atleet een beetje, waarbij het lichaam niet zijwaarts, maar recht werd geplaatst. De vrouw is afgebeeld in een sprong met uitgestrekte arm, waarin een bal ligt. De kunstenaars hebben het silhouet herschikt om het steviger te maken. Ze veranderden ook het ontwerp van de letters, waardoor ze duidelijk, groot, zelfs werden.
Logo lettertype en kleuren
Basketbalspeler Sue Bird wordt beschouwd als het prototype voor het WNBA-logo. Het eerste merkteken van de damessportvereniging weergalmde het embleem van de herencompetitie en benadrukte hun relatie.
In verschillende logo’s worden verschillende soorten lettertypen gebruikt. Deze omvatten Cyclone, een ingebouwd, compact, gehakt lettertype ontworpen door Hoefler & Co, en Standard CT Bold Extended met enkele aanpassingen.
Het merkpalet is ook onstabiel. In het begin bestond het uit een combinatie van rood, blauw en wit. Nu is de overheersende kleur oranje — de kleur van een basketbal.