Sparkasse zijn financiële structuren zonder winstoogmerk die ondergeschikt zijn aan de regionale autoriteiten in Duitsland. Het zijn staatsbanken met als wettelijke taak de algemene bevolking de mogelijkheid te bieden om geld te investeren, betalingstransacties uit te voeren en leningen te ontvangen. Ze mogen bankdiensten verlenen aan alle categorieën klanten.
Betekenis en geschiedenis
De naam «Sparkasse», die als basis werd genomen voor het persoonlijke logo, verscheen ongelooflijk lang geleden in de Duitse samenleving — het dateert uit de 18e eeuw. In feite duidt het op overheidsinstellingen voor het opslaan van spaargeld met de accumulatie en uitgifte van rente.
Het woord is samengesteld en bevat twee stammen uit de Duitse taal. De eerste is «sparen» (dat wil zeggen: opslaan, niet volledig gebruiken, uitstellen). De tweede is «kasse» (spaarpot, afsluitbare doos). Dat wil zeggen, deze naam weerspiegelt het hoofddoel van een financiële instelling: sparen accepteren door contant geld in een geldkluis te storten. Dit alles komt direct tot uiting in het bedrijfslogo.
Spaarbanken zijn dus universele instellingen die toestemming hebben om transacties met geld uit te voeren, en ze kunnen alle klanten van dienst zijn. Maar ze hebben ook enkele beperkingen, wat ook terugkomt in het logo. Deze instelling wordt gerund door lokale autoriteiten en de reikwijdte van haar activiteiten is beperkt tot het administratieve grondgebied.
Bovendien genereren spaarbanken geen inkomsten, houden ze zich aan het principe van niet-winstgevendheid en voeren ze activiteiten zonder winstoogmerk uit. Ze houden zich voornamelijk bezig met allerlei soorten betalingen, deposito’s, effecten en leningen. De belangrijkste doelen en doelstellingen van dergelijke organisaties komen duidelijk tot uiting in de branding.
1925 — 1938
Het debuutembleem is ontworpen door Karl Schulpig. Hij geeft schematisch een tevreden klant weer die zich verheugt over de mogelijkheid om geld te sparen of een lening af te sluiten. In plaats van ogen heeft hij de letters «D» en «G», die worden gescheiden door een korte, kronkelende streep die doet denken aan «S». En de mond is getekend in een «V» -vorm. Bovenaan zit een hoed in de vorm van een spaarvarken. Het logo is monochroom en bestaat uit zwarte lijnen op een witte achtergrond.
1938 — 1957
Het tweede persoonlijke merkteken is ontworpen door Lois Gaigg. Hij stelde een radicaal ander concept voor. Ten eerste heeft de ontwerper afstand genomen van het komische beeld van de klant. Ten tweede maakte hij de symboliek in een serieuze stijl. Nu is het embleem een enkele «S», die niet alleen een letter is, maar ook een spaarvarken. Als bewijs — de hierboven afgebeelde munt. Interessant genoeg was het eerst een poster en pas daarna werd het een volwaardig teken van persoonlijke identificatie. In de beginjaren deed het dienst voor de interne doeleinden van de Sparkassenverlag, en in 1948 werd het door de meeste spaarbanken gebruikt.
1957 — 1972
De DDR gebruikte een logo ontworpen door Siegfried Riediger. Hij legde een fundamentele nadruk op het nut en de toegankelijkheid van financiële diensten. Hiervoor koos de kunstenaar een andere vorm van de spaarpot met een breder gat en twee munten. Hieronder schilderde hij een metselwerk dat de muur van een gebouw verpersoonlijkt — zowel een persoonlijk huis als een soort onderneming. Dat wil zeggen, het pictogram zei: cent tegen cent — en u spaart voor uw huis of bedrijf. In het midden van de zeshoek stond de inscriptie «Sparkasse». Vanwege zijn geometrische vorm werd deze optie «bijenkorf» genoemd.
1972 — 2004
Deze fase werd erg belangrijk in de geschiedenis van het embleem, aangezien het verenigd was voor alle regio’s van Duitsland. De auteur van het legendarische icoon is Otl Aicher. Hij bracht de versie uit 1938 terug en herontworpen het door de verlenging aan de bovenkant van de «S» te verwijderen en de zwarte te vervangen door de rode HKS 13. Sindsdien wordt deze tint als een handelsmerk beschouwd.
2004 — heden
Het bestaande logo is geoptimaliseerd door Interbrand Zintzmeyer & Lux. Er werden geen verdere wijzigingen aangebracht. Dezelfde enkele «S» wordt gebruikt — de eerste letter van de naam van de dienst.
Het ontwerp van het logo werd continu verbeterd, waarbij verschillende ontwerpers hun eigen aanpassingen en wijzigingen hebben aangebracht. De openingsversie was te moeilijk te begrijpen, dus werd deze geleidelijk gemoderniseerd, verbeterd en vereenvoudigd. Nu wordt het laconieke rode embleem gebruikt, goed bekend bij alle inwoners van Duitsland.
Logo lettertype en kleuren
In 1972 kozen de ontwikkelaars het lettertype Helvetica voor het tekstgedeelte — grotesk, gelijkmatig en glad. Tot die tijd gebruikte het logo een schreefletter.
Het palet is altijd monochroom geweest en bestond uit wit met zwart (voorheen) of rood (nu). Dit laatste heeft een tint van HKS 13. In 2007 registreerde het management het officieel bij het octrooibureau als een enkele kleur voor de emblemen van alle nationale Sparkasse-diensten.