Royal Dutch Shell is een Brits-Nederlands bedrijf dat zich bezighoudt met de winning en verwerking van gas en olie, evenals met chemische productie. Het verscheen in 1907 als gevolg van de fusie van de Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij en The Shell Transport and Trading Company Ltd.
Betekenis en geschiedenis
Wat is Shell?
Shell is een merk van het Brits-Nederlandse bedrijf Royal Dutch Shell, dat gespecialiseerd is in de winning van fossiele brandstoffen, raffinage en chemische productie. Het verkoopt aardolieproducten, zwavel, biobrandstoffen, LPG, waterstofbrandstoffen en elektriciteit. Het Centraal Instituut voor Giro-effecten heeft ongeveer 40% van de aandelen in handen.
De organisatie heeft haar handelsmerk en naam geërfd van The Shell Transport and Trading Company Ltd. Feit is dat dit bedrijf in de jaren dertig was. was ver verwijderd van de olie- en gasindustrie. Het werd opgericht door de ondernemer Marcus Samuel, die betrokken was bij de verkoop van kisten versierd met schelpen van zeeweekdieren.
Alle Shell-logo’s lijken ongelooflijk op elkaar, afgezien van kleine ontwerpverschillen. Ze stellen een grote schelp voor — soms met een handtekening, soms zonder. In 1900-1904. het was een ovaalvormige tweekleppige weekdierenschelp, maar toen werd hij vervangen door een ronde sint-jakobsschelp.
Tot 1948 was de tekening in zwart-wit. In de toekomst besloten de ontwikkelaars van de merknaam om een rood en geel palet te gebruiken om het merkbaar en aantrekkelijk te maken. Het was toen dat het woord «SHELL» voor het eerst op het logo verscheen. In 1955 veranderde het van kleur naar rood en in 1971 verdween het. Deze optie werd voorgesteld door ontwerper Raymond Loewy. In hetzelfde jaar werd de schaal opnieuw aangevuld met een inscriptie, maar onderaan geplaatst. In 1995 veranderde het lettertype van het woord — de letters werden ronder.
1900 — 1904
Het debuutlogo van Shell is een enkele schelp. Het heeft een klassieke uitstraling: ovaal, met een iets uitpuilend midden. Dankzij het spel van zwart en wit brachten de ontwerpers een ruwe textuur over in de vorm van ongelijke stippen. De schaal toont ook duidelijk de afwisseling van strepen tegenover elkaar in kleur, waardoor een geribbeld oppervlak ontstaat. Langs de rand loopt een zwarte stippellijn.
1904 — 1909
In 1904 verwijderden de kunstenaars de ovale schaal en gebruikten een andere — een sint-jakobsschelp. De waaiervormige vleugel is eenvoudig en realistisch weergegeven. Er is duidelijk ribbels op zichtbaar, overgebracht door de afwisseling van donkere en lichte lijnen. Maar in dit geval zijn ze smal en niet breed, zoals in de eerste versie. Dwarsstrepen op de waaiervormige schaal vallen ook op. Over het algemeen ziet het logo eruit als een schelpafdruk op een monochroom oppervlak.
1909 — 1930
Na het herontwerp veranderde het embleem enigszins van beeld: hoewel het zwart-wit behouden bleef, werd de schaal veel duidelijker. Er verscheen meer zwart in en het onderste element begon nog duidelijker op te vallen. De kunstenaars benadrukten de waaiervormige vorm van de klep van de sint-jakobsschelp door deze in beide richtingen uit te schuiven. Er is nu veel minder wit in het logo — het is alleen bewaard gebleven in verticale strepen die het geribbelde oppervlak herhalen. De rand van de schaal van het weekdier is niet gelijk, maar met een lichte golving.
1930 — 1948
Om het zwart-wit in evenwicht te brengen, hebben de ontwerpers wit aan het logo toegevoegd. Ze verminderden ook de breedte van de zwarte strepen en maakten ze veel dunner dan voorheen. Nu geven de donkere lijnen duidelijk niet alleen de karakteristieke ribbels van de schaal weer, maar ook de golvende rand. De ontwikkelaars lieten de onderste zone volledig wit, met de nadruk op de echte uitstulping.
1948 — 1955
Deze periode is erg belangrijk in de geschiedenis van het Shell-logo, omdat er kleur in verscheen. Hiervoor kozen de kunstenaars geel en rood. De eerste is het hoofdoppervlak van de schaal, de tweede is de randen en rand. Dergelijke rijke kleuren geven perfect de hoofdactiviteiten van het bedrijf weer met betrekking tot de winning en verwerking van brandstoffen, omdat ze van nature de basistinten van vuur zijn. Ze drukken energie, licht, warmte uit. Om de naam van het bedrijf in het midden van het embleem te laten passen, hebben de ontwerpers de ribben verwijderd en alleen aan de randen achtergelaten: aan de bovenkant is het groter en breder, aan de onderkant is het kleiner en dunner.
1955 — 1971
De auteurs besloten af te stappen van de realistische stijl en stelden een schematische maar duidelijke tekening van de gootsteen voor. Als gevolg hiervan verdwenen onregelmatigheden uit het logo — rechte strepen bleven over, waardoor het leek op een gestructureerd ornament. De kunstenaars bleven het midden solide houden, maar de naam van de raffinaderij werd opnieuw rood geverfd (vroeger was het wit).
1961 — 1971
Om de brandbare connectie te benadrukken en de aandacht te vestigen op het embleem, keurde het management een nieuwe versie goed met een gele schaal in een rode rechthoek. Tegelijkertijd versmolt de achtergrond harmonieus met dunne rode lijnen.
1971 — 1995
De rode rechthoek bleef niet lang in het logo staan: deze werd na 10 jaar verwijderd. Als gevolg hiervan begon in 1971 het tijdperk van het embleem met een brede rand: de streep bedekt de schaal van alle kanten. Dunne binnenlijnen waaieren weer uit en vormen een schijn van zonnestralen. Over het algemeen is het thema van het hemellichaam duidelijk te zien in het vernieuwde ontwerp, omdat het een symbool is van vuur, licht en warmte. De taps toelopende strepen zijn vanaf de rand naar binnen gericht. De bedrijfsnaam staat nu onderaan.
1971 — heden
Na herziening van het embleem hebben de ontwikkelaars de breedte van de randstrook iets vergroot, waardoor de bovenrand van de schaal plat bleef, in de vorm van een boog. Ze verwijderden het woord ‘Shell’ helemaal en vestigden de aandacht van de consumenten op het grafische beeld, omdat het bedrijf tegen die tijd algemeen bekend was geworden. Bovendien vervingen ze het koude citroengeel door een warme zonnige.
1995 — 1999
Dit embleem gebruikt de schilderstijl van 1971-1995, daarom zijn de logo’s volledig hetzelfde in grafisch, maar niet in kleur. In een aangepaste versie is het verschoven naar een donker palet, dus het rood is niet scharlaken, maar bordeauxrood. Een ander onderscheidend kenmerk van deze versie is de naam van de oliemaatschappij hieronder onder de schelp.
Logo lettertype en kleuren
Het olie- en gasbedrijf gebruikt momenteel het handelsmerk uit 1971, ontwikkeld door Raymond Loewy. Als de kunstenaars in de eerste versies (vóór 1948) probeerden realisme over te brengen, wordt nu schematisch de schelp weergegeven. Het is een halve cirkel met onderaan een rechthoekige verlenging. Het wordt doorkruist door zeven stralen, die van de randen naar het midden gaan. Dichter bij het midden lopen de lijnen taps toe. De patroonomtrek en strepen zijn rood en de binnenkant is geel.
Naast dit logo is er nog een variant uit 1995 met het opschrift «SHELL». Toegegeven, het is niet zo populair — het wordt alleen gebruikt bij geselecteerde Royal Dutch Shell-benzinestations.
Ondanks het feit dat het beeld van een zeeschelp op geen enkele manier verband houdt met de olie- en gasproductie, is het het belangrijkste symbool van het bedrijf. Het is een eerbetoon aan het historische verleden van The Shell Transport and Trading Company Ltd., dat ooit dozen verkocht versierd met schelpschelpen. Het gerucht gaat dat de eerste tekening is overgenomen van de Mr. Graham., Een van de leidinggevenden van het bedrijf.
Er zijn geen inscripties op het huidige logo. Maar in de geschiedenis van Royal Dutch Shell waren er tijden dat de afbeeldingen werden aangevuld met het woord «Shell» in vetgedrukte schreefloze letters. In 1948-1971. de letters kregen een hoofdletter, daarna werden alle letters kleine letters, behalve de eerste. In 1971 werd het lettertype gewijzigd. Als het daarvoor rechthoekig was, hebben de ontwerpers nu de hoeken gladgestreken, waardoor ze gladder worden. In 1995 verscheen een andere versie van het lettertype — met afgeronde beuken.
Het palet werd pas in 1948 helderder. De eerste emblemen leken op oude zwart-witfoto’s. Maar de ontwerpers besloten om de situatie recht te zetten en frisse kleuren aan de tekening toe te voegen. Sindsdien is het kleurenschema nooit bijgewerkt: het wordt, zoals voorheen, weergegeven in geel en rood. Aangenomen wordt dat deze combinatie overeenkomt met de rode en gele vlag van Spanje, aangezien Californië de locatie is van de eerste Royal Dutch Shell-tankstations en dit gebied vroeger een Spaanse kolonie was.
Waar staat het Shell-logo voor?
Het Royal Dutch Shell-logo toont een schelp, en niet een gewone, maar een gestileerde kroon. Deze vorm suggereert dat het olie- en gasbedrijf de leider is in de energiesector. De kleurencombinatie is ook symbolisch. De combinatie van oranje en rood doet denken aan de vlag van Spanje, want de eerste tankstations van Shell stonden in Californië, dat vroeger eigendom was van dat land.
Waarom is het Shell-logo een Shell?
De schelp van de sint-jakobsschelp is niet voor niets afgebeeld in het Shell-logo. Feit is dat Marcus Samuel, die het olie- en gasbedrijf oprichtte, oorspronkelijk antiek en dozen verkocht die versierd waren met schelpen. Later breidden zijn zonen het bedrijf uit en begonnen ze olie te exporteren, wat geleidelijk uitgroeide tot de winning van fossiele brandstoffen. De onderneming ontwikkelde zich, maar het oude logo-concept bleef.
Wat is het merk met het Shell-logo?
De spoelbak staat in het logo van de wereldwijde petrochemische en energiegroep Royal Dutch Shell, dat dateert uit 1907. Het ontwerp is vele malen veranderd, van realistische naar abstracte stijlen.
Wanneer heeft Shell hun logo veranderd?
Het merklogo van Shell is heel vaak veranderd. De eerste kleurenversie verscheen in 1948 en de schelploze versie werd gemaakt in 1971. Dit is de versie die vandaag in gebruik is, hoewel het bedrijf in 1995 probeerde een nieuw ontwerp uit te voeren.