Johnnie Walker is een merk van wereldberoemde Schotse whisky, dat in grote hoeveelheden in alle uithoeken van de wereld wordt verkocht, tot ongeveer 150-160 miljoen liter per jaar. Het handelsmerk is ontstaan in de stad Kilmarnock in het gemeentelijk gebied van East Ayrshire. De oprichter is John Walker, de eigenaar van een kruidenierswinkel, geopend in 1820, terwijl ze zelf veel later werd geregistreerd — in 1865. Nu is de distilleerderij eigendom van het alcoholconglomeraat Diageo.
Betekenis en geschiedenis
De evolutie van het merk begon met een kleine kruidenierswinkel van de familie Walker in Ayrshire. John’s ouders waren boeren en toen zijn vader stierf was hij nog maar 14 jaar oud. Om het gezin te voeden, verkocht de moeder het landelijke huis samen met de boerderij en kocht met dit geld een magazijn, een kruidenierswinkel en een alcoholwinkel in de dichtstbijzijnde stad. De jongeman was eerst bezig met het mixen van thee en stapte vervolgens over naar het segment van wijnen en sterke drank: hij verkocht rum, cognac, whisky en gin.
Geleidelijk aan richtte de jongeman zich op de verkoop van blended whisky, aangezien de wet hierover versoepeld was en er nu verschillende variëteiten konden worden gemengd. Hij deed het naar zijn smaak en in opdracht van klanten. Op dat moment labelde hij de goederen op geen enkele manier — de flessen hadden geen etiketten. Ze verschenen even later, toen John Walker, bijgenaamd Johnnie, besloot zijn eigen winkel te promoten. Hij noemde de gedistilleerde drank Walker’s Kilmarnock Whiskey, wat hij aangeeft met de inscriptie op het eerste (onofficiële) logo.
Na het overlijden van de grondlegger van het merk in 1857 ging het bedrijf over op zijn zoon, die een enorme bijdrage leverde aan de ontwikkeling van het merk. Het eerste wat Alexander «Alec» Walker deed, was de vorm en het ontwerp van de fles veranderen. Hij maakte het iconisch: plat en rechthoekig. Er werden zoveel meer containers met Schotse whisky in één doos geplaatst en dicht op elkaar gepakte containers braken niet tijdens het transport.
Zijn tweede innovatie betrof de markering: op elk exemplaar zat een sticker onder een hoek van 24 graden. Dit was ook een sluwe marketingtruc: kopers onderscheidden blended whisky meteen, omdat het zelfs van een afstand te zien was. Daarnaast was er genoeg ruimte voor de naam, waardoor het opschrift duidelijk en groot werd.
De kleinzonen van de oprichter, George en Alexander Walker II, hebben veel voor het merk gedaan. Ze breidden het assortiment uit vanwege de smaak en voegden de namen van de bloemen toe. In 1908 kreeg het wijnhuis een nieuwe naam, waardoor ze een nieuwe naam kreeg. Vanaf nu werden de flessen versierd met het opschrift «Johnnie Walker Whiskey», en niet «Walker’s Kilmarnock Whiskey». Tegelijkertijd werd een grootschalige reclamecampagne gelanceerd, die bijdroeg aan de brede verspreiding van de Schotse alcoholische drank.
Een andere innovatie in het herontwerp raakte het bedrijfslogo. Het was in die periode dat een wandelende heer met bolhoed en met een wandelstok op het etiket verscheen. De fabrikant gebruikt deze afbeelding al meer dan een eeuw. Zo stelde de marketingstrategie de familie Walker in staat om het bedrijf naar een hoger niveau te tillen, en nu worden hun producten over de hele wereld goed erkend. Onder dit merk worden namelijk niet alleen waardevolle meerjarige dranken geproduceerd, maar ook goedkope whisky van minder dan 3 jaar oud.
1865 — 1909
Het eerste echte Schotse whiskylabel kreeg het label «Old Highland Whiskey». De letters waren in Oud-Engelse stijl — met versieringen, krullen en krullende elementen. De tweede regel werd ingenomen door de klassieke inscriptie, gemaakt in strikt gedrukte karakters in hoofdletters en zonder schreven. De fabrikant (John Walker & Sons) en de plaats van vervaardiging van de drank (Kilmarnock) werden daar vermeld. Aan de linkerkant was een wapenschild met een schild en verschillende linten. Alle elementen waren omgeven door een rechthoekig frame.
1908 — 1929
In 1908 organiseerde het bedrijf een krachtige reclamecampagne, waarin de Striding Man de hoofdrol speelde. Nadat het herkenbaar was geworden, bleef het op het logo staan en verving het alle inscripties. Op het label stond een heer die naar links liep. Hij was gekleed in de mode van de 19e eeuw, die verkondigde: ik ben geboren in de vorige eeuw, maar ik zie er nog steeds geweldig uit. Hij droeg een rok met lange en golvende staarten, een hoge witte bolhoed, handschoenen en hoge zwarte laarzen. In de ene hand hield hij een pince-nez, in de andere een wandelstok. De man glimlachte en toonde een geweldige stemming.
1929 — 1996
Dit logo verschilde qua kleur en stijl van het vorige, al stond er nog steeds dezelfde Striding Man op. Ontwerpers voegden er realisme aan toe en maakten elk detail natuurlijk. De jas is diep rood geverfd. Het personage heeft nu gouden knopen, handschoenen, een knop, een hoed en een schoenafwerking. De witte hemd-front was duidelijk te onderscheiden. Tegelijkertijd werd de stijl van de laarzen veranderd, de staarten werden verkleind en de man zelf begon er jonger uit te zien.
1996 — 2015
De kunstenaar die aan de nieuwe afbeelding in het logo werkte, draaide de man in de tegenovergestelde richting zodat hij niet naar links, maar naar rechts liep. Hij voegde ook mysterie aan hem toe door de figuur af te beelden met schokkerige lijnen en onvolledige slagen. Daardoor leek het silhouet uit de negatieve ruimte te komen: alleen hoge laarzen, een wandelstok, een rokkostuum, een vlinderdas en een bolhoed op zijn hoofd waren als donkere vlekken duidelijk zichtbaar. De ontwikkelaar maakte de verfijnde gentleman chic en veranderde hem in een echte dandy. Vlakbij (aan de linkerkant) stond de naam van het Schotse distilleerderijmerk.
2015 — heden
Na wat aanpassingen verscheen er een andere heer op het logo — met duidelijke lijnen die een lachend gezicht benadrukten en het been, de armen, het haar en het gedetailleerde jasje benadrukten. Er verschenen ook knopen op het overhemd en de rok van de heer, en de staarten werden veel langer en scherper aan de uiteinden. De man staat nu op het opschrift, waarvan de letters iets hoger zijn dan voorheen. Maar het zwart-wit bleef volledig bewaard.
De hoofdpersoon in de Johnny Walker-logo’s is de Striding Man. Op verschillende momenten had hij natuurlijk een andere look om te passen bij het concept van een alcoholmerk, maar bleef hij een moderne dandy. Bovendien ging de ontwikkeling van het beeld (en daarmee het embleem) van complexe en zware vormen naar eenvoudige en lichte vormen. Daarom ziet de man er nu gewichtloos uit — en dat allemaal vanwege dunne lijnen en ondergetekende zwarte vlekken. Dit vormt een energieke, jonge en buitengewone esthetiek.
De eerste artiest die zo’n beeldkarakter aanbiedt, is Tom Browne. Hij koos het voor een associatieve verwijzing naar een wandelend persoon, omdat de naam van de oprichter van het merk «wandelaar», «iemand die loopt» betekent. Toen hadden andere ontwerpers er de hand in, waaronder Clive Upton, John Geary, Gary Redford. De laatste optie is goed omdat het de persoonlijkheid van het merk weerspiegelt, zelfs in miniatuurformaten, en dit is zeer voordelig voor kleine labels op Schotse whisky.
Logo lettertype en kleuren
Het vroege embleem werd gedomineerd door de groteske en de Oud-Engelse stijl. In de latere verschenen schreven met scherpe schreven. Het voegt verfijning toe aan het logo en maakt het perfect voor een verfijnde dandy look. Het kleurenpalet is grotendeels zwart-wit. Een tijdlang was het ook roodgoud.