Courvoisier is een elite cognac die sinds 1835 in Frankrijk wordt geproduceerd. Geproduceerd door het mengen van vier druivensoorten, gevolgd door distillatie en rijping in speciale eikenhouten vaten. Het merk voldoet aan de Europese normen en een van de weinige heeft het volste recht cognac te heten, geen cognac. De smaak werd gewaardeerd door de vorsten van Frankrijk, Engeland, Denemarken en Zweden. Het drankje werd geserveerd bij de opening van de Eiffeltoren en in plaats van sterren waren er diamanten op de labels van dit merk bevestigd.
Het bedrijf is gevestigd in de wijk Charente — het thuisland van alle cognacs en is een van de vier grootste producenten van de drank. Het bedrijf exporteert tot 15 miljoen flessen per jaar. De producten van het bedrijf omvatten 7 klassieke opties. Onder hen zijn zowel de gebruikelijke variëteiten van VS en VSOP van 4 tot 10 jaar, als meer elite-drankjes (Napoleon, 18 Year Old, Initiale Extra, L’Essence) van 11 tot 50 jaar. Elk van de soorten heeft twee tot zeven ere-onderscheidingen. Daarnaast zijn er unieke melanges die gewijd waren aan bepaalde data of evenementen (bijvoorbeeld aan de 200ste verjaardag van de kroning van Bonaparte). Ze omvatten alcoholen van het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw.
Cognac is sinds 2005 in handen van het Japanse bedrijf Suntory Holdings Limited, dat bier en sterke drank produceert.
Betekenis en geschiedenis
De geboorte van het bedrijf vond plaats aan het begin van de 19e eeuw, toen Courvoisier (Emmanuel Courvoisier), met de steun van de burgemeester van de stad, Louis Vallois, zijn eigen bedrijf opende met de verkoop van elitewijnen die in de regio werden geproduceerd. En toen werd hij zelf wijnmaker. Vervolgens verhuisden hun kinderen de productie naar de stad bij Cognac (Zharnak), zodat de drank de meest authentieke smaak had. Het hoofdkantoor van het bedrijf is daar nog steeds gevestigd. In 1843 registreerden de vennoten officieel de firma Courvoisier. De productie was tot 1909 eigendom van de stichtende families. Daarna ging het merk over op de Engelse eigenaren. Courvoisier werd gekocht door de agent van het bedrijf in het Verenigd Koninkrijk, omdat deze drank in Groot-Brittannië zeer gewaardeerd werd. Het originele ontwerp van het merk, de emblemen, de verdienste van de nieuwe eigenaren. Ze brachten de geschiedenis van het bedrijfslogo in verband met Frankrijk, de oprichter van het bedrijf en Bonaparte Napoleon.
Oud
Op het eerste visuele teken stond de keizer zelf. Zijn imago wordt sinds 1909 door het bedrijf gebruikt. Het embleem beeldde de schaduw af van een commandant tot zijn middel, omringd door wolken, in een ovaal, in het midden waarvan de naam van het merk zelf was geschreven. Onderaan de signatuur staat «cognac» en nog lager een klein naschrift «Napoleon’s brandy». Het label had een crèmekleurige ondergrond. Alle opschriften en tekeningen zijn in het zwart. De letters namen toe naar het midden toe, waardoor een driedimensionaal effect ontstond, wat leek op de vorm van een fles van een elite-drankje.
Het silhouet van Bonaparte op het embleem en een extra inscriptie met een «informele naam» verschenen in verband met de aandacht van de keizer voor deze drank. Men geloofde dat de commandant de pakhuizen van Courvoisier bezocht tijdens een bezoek aan Bercy en hun producten voor zijn soldaten kocht. En vier jaar later, toen hij in ballingschap ging, nam hij een paar vaten elite cognac mee. Onderweg probeerden de Britten die de gevangene vergezelden zijn voorraad en begonnen cognac Cognac van Napoleon te noemen. In 1869 verleende de neef van de keizer Courvoisier de titel van hofleverancier van het keizerlijk hof.
De schaduw van Napoleon op het etiket moest de liefde van de keizer tonen, en zijn locatie in de wolken was het beschermheerschap van het merk, zelfs na het einde van zijn aardse reis. Het duidde ook op de hoge «etherische» smaak van cognac, royalty waardig.
De crèmekleurige achtergrond was typerend voor de decals van die tijd. In Courvoisier duidde het op de zachte smaak van de drank.
Nieuw
Simonov verliet het merk kort tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zodat de Duitse indringers hem niet zouden meenemen. Het hoofd van het bedrijf, George S., die tijdelijk naar het Verenigd Koninkrijk vertrok, verkocht het bedrijf aan zijn Franse vrienden en kocht het na de oorlog terug. De eigenaar bleef het merk ontwikkelen in de stijl van Napoleon en introduceerde in 1951 een nieuwe fles drank met de naam van de vrouw van de commandant — Josephine. Geleidelijk aan werd deze vorm een klassieker voor dure cognacs. Tegen het einde van de eeuw was het merklogo eleganter en moderner geworden. De eigendomswisseling in 2005 had geen invloed op het hoofdmotief van het merk.
Het nieuwe logo ziet er veel verfijnder uit. Het heeft sierlijke inscripties die inherent zijn aan de Franse stijl. De hoofdnaam met schreven op de letters. Het centrum van de compositie is de letter V, als symbool van het woord «overwinning». Daarboven is de schaduw van Napoleon, en onder deze letter wordt benadrukt door een ongebruikelijke poot van de letter R. Het woord «brandewijn» is verwijderd, aangezien Courvoisier volgens de nieuwe regels een van de weinigen is die het recht heeft om genaamd «cognac». Daarom luidt de handtekening: «Cognac van Napoleon.» Het beeld van de keizer is schematischer geworden en lijkt op een gouden afdruk van een zegel. Alles in het nieuwe bord wijst op de hoge koninklijke status van cognac.
Logo lettertype en kleuren
Zowel het eerste als het tweede embleem van de drank zijn gemaakt in zwart-wit. Dit is een symbool van klassieke smaak, strikte naleving van het recept, evenals een teken van de oude wortels van de cognacs van dit bedrijf. Sinds 2015 heeft het logo de kleur van goud, wat de premium kwaliteit en elitisme van de drank laat zien.
Het lettertype van het eerste teken is vergelijkbaar met Tw Cen MT Condensed Extra Bold. Het nieuwe embleem gebruikt het Colonna MT-lettertype, maar met een langere steel R. Het is meer in overeenstemming met het verfijnde boeket van de drank en zijn Franse roots.