Lockheed Martin is een Amerikaans bedrijf dat actief is in vier belangrijke segmenten van de staat: defensie, ruimtevaart, innovatieve technologieën en informatiebeveiliging. Het verscheen in 1995 door de fusie van twee gespecialiseerde organisaties — Martin Marietta en Lockheed Corporation. In de loop der jaren heeft het bedrijf zich ontwikkeld tot de grootste structuur met bijna 110 duizend werknemers (volgens gegevens voor 2020). Nu is het de grootste aannemer in de defensie-industrie geworden. Het bedrijf investeert ook in gezondheidszorg, kernfusie, slimme energiedistributietechnologie en hernieuwbare energiesystemen. Het hoofdkantoor is gevestigd in North Bethesda, Maryland (Washington County).
Betekenis en geschiedenis
De fusie van twee strategisch belangrijke bedrijven begon in het voorjaar van 1994, toen de onderhandelingen begonnen over het aanstaande evenement. En aan het einde van de zomer van datzelfde jaar werden de definitief afgesproken plannen al bekend gemaakt. Ze gaven aan dat het hoofdkantoor van de nieuwe organisatie gevestigd zou worden in het voormalige hoofdkantoor van Martin Marietta — in Maryland. De fusie kostte 10 miljard dollar. Het einde van de transactie werd officieel vastgesteld in 1995, toen de aandeelhouders van de twee structuren alle voorwaarden volledig goedkeurden.
Na de fusie verscheen niet alleen Lockheed Martin, maar ook verschillende dochterondernemingen die autonomie kregen. Bovendien brachten beide organisaties belangrijke producten van nationaal belang voor de gemeenschappelijke zaak. Dit zijn raketten, overdrachtsbaantrappen, satellieten, patrouille- en verkenningsvliegtuigen en nog veel meer. Dankzij deze portefeuille kon het bedrijf de belangrijkste Amerikaanse defensie-aannemer worden. Alleen al in 2008 ontving het voor 36 miljard dollar aan overheidscontracten, veel meer dan enig ander bedrijf in de geschiedenis.
Op basis van gegevens uit 2020 is Lockheed Martin eigendom van een groep juridische entiteiten, waaronder Capital Group Companies, BlackRock, Vanguard Group, State Street Corporation en anderen. Zij zijn de aandeelhouders, terwijl zij zelf voor bijna twintig staatsinstellingen werkt. Tegelijkertijd behouden investeerders de identiteit van een belangrijke productiestructuur zodat deze zijn herkenbaarheid niet verliest. Daarom is er in haar carrière maar één logo dat het algemene concept van de vier richtingen weerspiegelt.
De visuele identiteit van het nieuw gevormde bedrijf was goed doordacht en overgenomen in hetzelfde jaar dat de twee strategisch belangrijke bedrijven werden samengevoegd. Een persoonlijk bord geeft duidelijk het soort activiteit weer en verbindt eigenlijk alle vier de basisgebieden: defensie-industrie, lucht- en ruimtevaart, innovatie en informatiebeveiliging.
Elk van de vermelde takken wordt overgebracht in een van de vier lijnen die een onvoltooide ster vormen. De slagen zijn paarsgewijs verbonden en vormen scherpe hoeken die naar boven wijzen (symboliseert alles wat met de ruimte te maken heeft) en naar rechts (een hint van grondvliegtuigen). Open driehoeken lijken echt op zowel een lanceringsraket als een deel van het ontwerp, en een snel bewegend vliegtuig en zijn neus of vleugel.
Aan de linkerkant staat de volledige naam van de organisatie — «Lockheed Martin». Het is vetgedrukt, in hoofdletters, met een lichte helling naar rechts, alsof de woorden worden opgezogen door een krachtige luchtstroom van een straalster. De letters zijn gehakt, glad, gelijkmatig. Ze hebben gratis pech, dus ze staan ver van elkaar. Er zijn geen afrondingen op de symbolen, omdat ze meestal hoekig van vorm zijn. De uitzonderingen zijn «D» en «R», die aflopende ronde slagen hebben. Het laatste woord in de naam wordt omlijnd door even strepen die de randen van de ster vormen. Eén lijn wordt bovenaan getekend, de tweede — diagonaal vanaf de zijkant.
Logo lettertype en kleuren
De ontwerpers kozen voor een krachtig lettertype dat een gevoel van degelijkheid en onwankelbare veerkracht oproept. Dit lettertype heet Univers ExtraBold Oblique. Het werd in 1954 ontwikkeld door Adrian Frutiger, op basis van Akzidenz-Grotesk, dat in 1898 verscheen.
Het corporate palet van het embleem is natuurlijk hemels. Het is blauw met een witte achtergrond. Een alternatief is grijs, soms gebruikt voor de naam.