De volledige naam van PBS spreekt voor zich. Dit is een openbare omroepdienst — een netwerk dat niet direct afhankelijk is van de financieringsbron. Het distribueert educatieve programma’s via 350 stations. Educatieve televisieprogramma’s zijn niet ontworpen voor de massamarkt: ze zijn gemaakt voor schoolomroepen, universiteiten, overheidsorganisaties en verschillende non-profitorganisaties. Wat dat betreft is PBS eerder geen volwaardig netwerk, maar een distributeur. Met de Content Provider duik je in de wereld van toneelstukken, theaterproducties, documentaires, public affairs, muziek, geschiedenis en wetenschap.
Betekenis en geschiedenis
De ervaring van de Publieke Omroep bewijst dat de televisieomgeving niet alleen voor amusement, maar ook voor educatieve doeleinden kan worden ingezet. Het formaat van haar programma’s vermengt beide om een balans te behouden tussen entertainment en praktisch gebruik. Zo kunnen ze interessant zijn voor een breed publiek zonder hun educatieve waarde te verliezen.
PBS werd eind 1969 opgericht en ging een jaar later van start, ter vervanging van de National Educational Television. Gedurende een halve eeuw van zijn bestaan heeft het veel logo’s veranderd. Tegelijkertijd bevatten ze allemaal (behalve de eerste) één gemeenschappelijk element: de afbeelding van het gezicht in profiel. Het iconische symbool kwam in 1971 toen Herb Lubalin de letter «P» stileerde om eruit te zien als een menselijk hoofd.
1970 — 1971
Het eerste PBS-logo werd in 1969 op hetzelfde moment als de omroep gemaakt, maar kwam pas in 1970 in gebruik. Het debuteerde tijdens de première van The Andersonville Trial en verscheen toen op het scherm samen met het laatste symbool van National Educatieve televisie. In feite was het een soort tijdelijke aanduiding — een tijdelijke optie die nodig was bij het overstappen van NET naar PBS.
De structuur van het logo was heel eenvoudig: een drieregelig opschrift «PUBLIC BROADCASTING SERVICE» op een effen achtergrond. De ontwerpers kozen voor de tekst het reguliere Helvetica-lettertype. Het kleurenschema was precies hetzelfde als het palet van het NET-logo: het ene woord was rood, het andere was geel en het derde was blauw.
1971 — 1984
In 1971 verscheen een tweede PBS-symbool, dat nu nostalgisch is voor mensen die in de jaren zeventig zijn opgegroeid. Het is ontworpen door Herb Lubalin, een Amerikaanse typograaf en graficus. Lubalin heeft verschillende versies van het ontwerp overwogen. Hij wilde zelfs het woord «PBS» in de nek van de valk integreren of hem met sterren versieren. Maar in de definitieve versie bleef alleen een afkorting over van de eerste concepten.
De letter «P» werd vervangen door een naar links gedraaide blauwe P-vormige kop. Het bestond uit een reeks geometrische vormen: een driehoekige neus, een rond oog, een vierkante hals en een halfovale basis. Dit werd gevolgd door een oranje «B» met twee symmetrische gatencirkels. Precies dezelfde cirkels bevonden zich binnen de groene «S», die de vorm had van een gewijzigd nummer «8».
In de originele versie stond onder het acroniem de uitdrukking «PUBLIC BROADCASTING SERVICE», geschreven in ITC Avant Garde Gothic. Herb Lubalin werkte samen met Tom Carnase om dit lettertype te ontwerpen en Ernie Smith hielp bij het ontwerpen van PBS. Er was ook een variant zonder de volledige naam van de dienst.
1984 — 1998
Midden jaren 80. PBS had een nieuwe identiteit nodig omdat het drieletterige bord deed denken aan ABC, NBC, CBS stations. Om het probleem op te lossen, wendden de vertegenwoordigers van het bedrijf zich tot Chermayeff & Geismar voor hulp.
Het creatieve proces werd geleid door Tom Geismar. Hij selecteerde onmiddellijk het belangrijkste symbool van de omroepdienst — «P» in de vorm van een hoofd. De ontwerper draaide het naar de rechterkant, verhoogde de achterkant van het hoofd, verlengde de neus en nek. Naast de «cosmetische chirurgie», voerde hij «klonen» uit, waarbij hij een fragment toevoegde genaamd The Split. Dit deel zag eruit als twee extra profielen, met het middelste silhouet gevormd door negatieve ruimte. Het leek erop dat de foto drie gezichten verbeeldde: zwart, wit en weer zwart. Het bedrijf heeft het nieuwe symbool Iedereen genoemd. Het werd geïntroduceerd in maart 1984 en verscheen in september op tv-schermen.
Onder het triple P-profiel stond de afkorting «PBS». Haar ITC Lubalin Graph Demi-lettertype, genoemd naar Herb Lubalin, is gemaakt door Chermayeff & Geismar. Het bevatte vette letters met rechthoekige schreven.
1998 — 2002
In de late jaren 1990 ontwerpers Publicis & Hal Riney hebben een nieuw logo ontwikkeld voor de Publieke Omroep. Ze plaatsten de koppen in de zwarte cirkel en veranderden hun kleur zodat het voorprofiel wit werd. De afgekorte naam van het bedrijf stond rechts van het icoon. Het symbool werd geanimeerd door Lee Hunt Associates.
2002 — 2019
In 2002 veranderde het personeel van PMcD Design de schaal van de elementen: ze vergrootten de schijf met een P-vormig grafisch bord en verkleinden de inscriptie. Ook het lettertype is veranderd. De nieuwe Caecilia 75 Heavy voelde soepeler en beknopter aan in vergelijking met de oude ITC Lubalin Graph Demi.
2009 – 2019
Het logo gemaakt door PMcD Design had een 3D-versie. Ze onderscheidde zich door een zwart-wit verloop in een cirkel. En de inscriptie zag er hetzelfde uit als in de vorige versie.
2019 – heden
Aan de vooravond van het 50-jarig jubileum van PBS heeft de letter «P» een «facelift» ondergaan. Brandingstudio Lippincott was verantwoordelijk voor het proces. De geëvolueerde hoofden hadden ronde neuzen en verdubbelden bijna hun nek. De cirkel met koppen is verkleind. De ontwerpers veranderden ook het lettertype: voor het eerst sinds 1971 heeft het geen schreven. De nieuwe stijl weerspiegelt het digitale tijdperk, terwijl de kenmerkende PBS Blue-kleur het symbool beter zichtbaar maakt op verschillende platforms. Het moderne logo verscheen voor het eerst op de officiële website van het bedrijf in 2019. In het volgende jaar begon 70% van de stations die PBS-programmering ontvingen het te gebruiken.
Logo lettertype en kleuren
Het iconische driekoppige symbool staat voor het ‘publiek’ dat in naam van de Publieke Omroep wordt genoemd. Tegelijkertijd is het nog steeds de «P» van het oorspronkelijke acroniem Herb Lubalin, hoewel het niet langer zo duidelijk is. De ontwerpers van Lippincott hebben het embleem behouden, maar het een beetje vereenvoudigd om het aan te passen aan de wereld met meerdere platforms. Drie profielen die in dezelfde richting wijzen, weerspiegelen verschillende gezichtspunten. Dit zijn oplettende kijkers gericht op educatieve inhoud van PBS.
In 2019 bleef de inscriptie op het logo voor het eerst schreefloos. Het aangepaste lettertype dat wordt gebruikt, wordt PBS Sans genoemd. Het is speciaal gemaakt om de afkorting gemakkelijk leesbaar te maken op een scherm van elk formaat. Alle drie de letters zijn vetgedrukt, met een hoofdletter en zijn even groot als de koppen in de cirkel.
Een andere innovatie van Lippincott-ontwerpers is PBS Blue. Een heldere elektrische kap heeft zwart vervangen. Haar taak is om het merk van de Publieke Omroep in een oververzadigde mediaruimte onder de aandacht te brengen. Er wordt aangenomen dat het een gevoel van integriteit en vertrouwen oproept. En de combinatie met witte kleur zorgt voor innerlijke balans.