Iveco (of IVECO S.p.A.) is een Italiaanse fabrikant van bedrijfsvoertuigen: bussen, vrachtwagens van verschillende tonnages, bouwplaats- en steengroevevoertuigen, brandweerwagens en nog veel meer. Het werd opgericht in 1975. Het bedrijf was gebaseerd op vijf firma’s: een Duitse (Magirus-Deutz), een Franse (Unic) en drie Italiaanse (Fiat, Lancia, OM). Ze hebben de handen ineengeslagen om gespecialiseerde apparatuur van hoge kwaliteit te produceren. Het bedrijf is nu eigendom van CNH Industrial en heeft zijn hoofdkantoor in Turijn (Piemonte).
Betekenis en geschiedenis
Het gefuseerde bedrijf werd officieel geregistreerd in januari 1975. Na de fusie van vijf bedrijven tot één, startte ze actieve activiteiten, aangezien het werd opgericht om het bestaande assortiment te rationaliseren. Het bedrijf heeft zijn productiecapaciteit vergroot en zijn dealernetwerk uitgebreid, dat al meer dan 5.000 verkoop- en servicepunten in meer dan 160 landen over de hele wereld telt.
Daarnaast is de nieuwe structuur begonnen met haar eigen ontwikkeling van motoren voor zware vrachtwagens en bussen, heeft ze verschillende persoonlijke lijnen geïntroduceerd en biedt ze uitstekende bedrijfsvoertuigen aan klanten. Om de geloofwaardigheid te vergroten en het consumentenvertrouwen te winnen, heeft ze herhaaldelijk verschillende internationale evenementen gesponsord: de Olympische Spelen, sportbekers, expedities, kampioenschappen, races, enz.
In zijn ontwikkelingscentrum heeft Iveco veel technische innovaties met betrekking tot motoren geïntroduceerd. En haar auto’s EuroCargo en EuroTech werden in 1992 en 1993 bekroond met de titel Truck van het Jaar. In 2000 werd haar Daily-busje erkend als de beste in zijn klasse en ontving ze een prijs op de International Motor Show in Amsterdam. In de loop van de ontwikkeling kocht het concern industriële bedrijven en opende nieuwe assemblagelijnen. Geleidelijk kwamen er ook Engelse, Oostenrijkse en andere fabrikanten bij. Hij sloot ook veel overeenkomsten met buitenlandse ondernemingen.
Dankzij deze doordachte aanpak en krachtige activiteit heeft het bedrijf zichzelf populair gemaakt en is het daarom bekend in alle uithoeken van de wereld. Direct na de opening — in 1975 — werd het eerste bedrijfslogo gepresenteerd. Het weerspiegelde de elementen van de identiteit van de ondernemingen die tot de algemene groep behoren. Gedurende al die tijd had ze vier emblemen.
1975 — 1977
De debuutversie van het logo bestond uit een vierkant frame met daarin verschillende elementen. De grootste is een diagonale rechthoek die door een dunne witte streep in twee delen is verdeeld. De bovenste vorm zag eruit als een kleine horizontale rechthoek en de onderste bevatte het opschrift «IVECO» in hoofdletters zonder schreef. Het hoofdpalet bestond uit diepblauwe en witte kleuren.
1977 — 1979
Na het herontwerp werd de bedrijfsnaam buiten het grafische pictogram geplaatst, dat de ontwikkelaars verkleinden. Integendeel, ze vergrootten de inscriptie en plaatsten deze aan de rechterkant, met hetzelfde lettertype — hoofdletter, vet, glad, gehakt.
1979 — 1980
In 1979 onderging de identiteit van de autofabrikant drie grote veranderingen. Eerst verdween de kleur van het pictogram en bleven alleen de contourlijnen gekleurd, terwijl de binnenruimte wit werd. Ten tweede is een diepblauw (kobalt) getransformeerd in pastelblauw-violet. Ten derde is het lettertype door de afgeronde hoeken strak en gestroomlijnd geworden.
1980 — heden
Het bedrijf liet het grafische pictogram vallen en liet alleen de naam over als een teken van visuele identiteit. Het woord «IVECO» is groot, maar niet veranderd — het lettertype blijft hetzelfde. Maar de kleur veranderde — het werd donkerblauw.
Logo lettertype en kleuren
De afgeschuinde rechthoek, in tweeën gedeeld door een witte lijn, is de gestileerde eerste letter van de bedrijfsnaam van Iveco. Het «i»-symbool staat schuin en er wordt een kleine rechthoek gebruikt in plaats van de klassieke punt. In vroege versies van het logo had het een effen vulling en werd toen wit met een blauwe omtrek.
Voor het logo kozen de ontwerpers eerst het lettertype Gill. In 1979 veranderden ze het lettertype om op Neo Sans te lijken. Maar het kleurenschema van het logo is stabiel. Het bestond te allen tijde uit een combinatie van wit en blauw (in verschillende tintvariaties).