Forbes is een zakenmagazine dat elke anderhalve maand (acht keer per jaar) in de Verenigde Staten wordt gepubliceerd en verslag doet van de belangrijkste gebeurtenissen op aarde. Hij publiceert materiaal over financiële, marketing, investeringen, industriële onderwerpen, maar ook over aanverwante onderwerpen (schrijft over politiek, wetenschap, communicatie, recht en technologie). Het bedrijf werd in de herfst van 1917 opgericht door de familie Forbes, die nu nog maar 5 procent in handen heeft. De rest is het aandeel van Integrated Whale Media Investments. Het tijdschrift heeft een internationale Aziatische versie en 27 meer gelicentieerde versies, die in verschillende delen van de wereld worden gepubliceerd. Het hoofdkantoor is gevestigd in Jersey City (New Jersey).
Betekenis en geschiedenis
De oorspronkelijke naam van het wereldberoemde tijdschrift was Forbes: Devoted to Doers and Doings. Het werd mede gemaakt door twee kennissen: Bertie Charles Forbes, een Schots-Amerikaanse journalist, en Walter Drey, CEO van Wall Street. De eerste leverde zijn naam en financiële steun, de tweede — uitgeverij-ervaring. Walter nam het over als hoofd van B.C. Forbes Publishing Company, en Bertie Charles werd hoofdredacteur van het tijdschrift. Hij bleef in deze positie tot aan zijn dood.
Na 1954 ging het bedrijf van de vader over op zijn zonen: Bruce Charles Forbes werd voorzitter en CEO van het gelijknamige bedrijf en Malcolm Forbes leidde het tijdschrift als hoofdredacteur. Ze brachten het prestige van de publicatie op een zeer hoog niveau, wat de aandacht trok van potentiële kopers. Vandaag heeft de gedrukte editie ook een eigen internetplatform. Als gevolg hiervan werd in 2014 het bedrijf dat Forbes uitgeeft, gekocht door de Hong Kong investeringsgroep Integrated Whale Media Investments.
De hele wereld staat gelijk aan het tijdschrift, want het staat bekend om zijn zakelijke onpartijdige kijk. Hij wordt gewaardeerd om zijn regelmatige rankings, waaronder gerangschikte lijsten van ‘s werelds miljardairs, planetaire influencers, rijke beroemdheden, de rijkste Amerikanen (Forbes 400), toonaangevende internationale bedrijven (Forbes Global 2000). En het blad had veel logo’s, omdat het met de tijd mee wil gaan en de aandacht van lezers trekt.
1917 — 1918
De debuutnummers waren versierd met de inscriptie van Forbes Magazine, geplaatst in twee rijen en uitgevoerd in het lettertype in de Oud-Engelse stijl. Aan de uiteinden van de brede letters stonden in plaats van schreven vette stippen met miniatuurkrullen die op komma’s leken. Ze werden vooral uitgesproken in «F», «G», «E», «Z», «S» en «R». Beide «A» hadden kleine haakachtige uitsteeksels. «B», «M», «I» zijn gestyled met mini-schreven.
1918 — 1922
In deze periode werd het embleem gebruikt met dunne zwarte letters met klassieke schreven. Er was voldoende ruimte tussen de borden, zodat ze niet met elkaar versmolten. De uitzondering was de «R» en «B» in het midden. Het langwerpige been van de eerste letter ging onder de tweede. De auteurs hebben het woord «Magazine» verwijderd.
1922 — 1924
De redactie keurde een nieuw logo voor de omslag van het tijdschrift goed. Het was een horizontale zwarte rechthoek. Het had twee dunne witte strepen die langs de onder- en bovenkant van de geometrische figuur liepen, en daartussen stond de naam van de gedrukte editie. Bovendien verbonden lijnen aan beide zijden de letters zodat miniatuuruitsteeksels van gebogen schreven zichtbaar waren tegen een donkere achtergrond.
1924 — 1925
Het uitgevoerde herontwerp bracht een bijgewerkt karakterontwerp met zich mee. Als gevolg hiervan kregen ze een witte en een zwarte omtreklijn in de vorm van een dunne stevige strook. De gebogen schreven zijn gecorrigeerd om klassiek plat te zijn.
1925 — 1930
De volgende vijf jaar bestond het embleem uit brede omtreklijnen die van binnen hol waren. Ze zagen er groot uit, langwerpig en bevonden zich bijna van begin tot eind. «F» en «E» hadden kortere dwarsbalken. De ontwerpers behielden de schreven.
1930 — 1934
Het logo van die tijd bevatte een halffigured opschrift. De letters in de titel van het tijdschrift hadden hele brede zijden, die door dunne en korte lijnen met elkaar verbonden waren. De middelste lijnen van «F» en «E» zagen eruit als diagonale driehoeken, naar binnen gericht en naar buiten gericht.
1934 — 1937
Na jarenlang blokletters te hebben gebruikt, werden voor het eerst kleine letters geïntroduceerd, met het woord «Forbes» in vluchtig handschrift. De inscriptie was dun en coherent: de lijn ging zonder onderbreking en verbond alle tekens.
1937
Het embleem gebruikte voor het eerst dunne schreefloze hoofdletters. Hierdoor is de titel veel expressiever, duidelijker en beter leesbaar geworden. Het was op een lichtgrijze achtergrond — een horizontale rechthoek die bijna opging in wit en bijna onzichtbaar was.
1937 — 1938
Na te hebben geëxperimenteerd met grotesk, besloten de auteurs van het logo om de handgeschreven stijl terug te brengen. Maar hiervoor veranderden ze de vorm van de letters, waardoor alleen de continuïteit van de inscriptie (samenhang) uit de vorige versie overbleef.
1938
De titel van het tijdschrift is licht en groot geworden. De symbolen waren zo nauw met elkaar verbonden dat ze bijna versmolten. Aan de linkerkant bestond elk van hen uit een dunne omtrek, aan de rechterkant — uit brede schaduwen. Ze gaven de brieven volume en maakten de titel van het tijdschrift driedimensionaal.
1938 — 1939
De ontwerpers hergroepeerden de inscriptie: ze breidden de borden uit, waardoor ze lang en smal werden. Voor meer convexiteit hebben de ontwikkelaars elk een contourstrip aan de linkerkant toegevoegd.
1939 — 1953
Vanaf 1939 gebruikte het tijdschrift een groot stencillettertype met langwerpige zwarte letters.
1953 — 1966
Het logo had een klassiek schreeflettertype dat was overgenomen van de vorige versie. Bovendien lieten de auteurs alleen «F» groot en maakten alle andere tekens klein, hoewel ze ook in hoofdletters waren.
1966 — 1973
De embleemtekst is weer breder geworden, wat resulteert in een iets grotere letterafstand, wat de leesbaarheid van de tekst vergroot. De schreven op de borden waren klein.
1973 — 1977
Het logo heeft dezelfde naam als voorheen, met de schreven verwijderd.
1977 — 1978
De titel op de omslag van het tijdschrift was vetgedrukt. De ontwerpers hebben de letter «F» ingedrukt, de uitstekende lijnen ingekort en bij de «R» het rechterbeen gestrekt. De letters stonden weer heel dicht bij elkaar.
1978 — 1999
1978 zag een kwantumsprong in kopontwerp. In die periode werd een heel ander lettertype goedgekeurd — modern, stijlvol, elegant. Alleen «F» bleef in hoofdletters, terwijl de rest van de tekens werden omgezet in kleine letters.
1999 — heden
Het logo gebruikt een elegant lettertype omdat de auteurs de letters iets dunner hebben gemaakt dan in de vorige versie. Ze voegden ook de «F»-krul toe, vervingen de punt op «r» door een korte streek en verwijderden de onderste schreef van «b». Daarnaast is de titel gekleurd, wat gelijk staat aan een revolutie in een zakenblad.
Logo lettertype en kleuren
De geschiedenis van de reïncarnatie van de Forbes-identiteit is de evolutie van zijn type, omdat het hele logo uit tekst bestaat. Eerdere versies werden gedomineerd door schreven, terwijl middelste jaren werden gedomineerd door sans. Nu is er weer een terugkeer naar kleine schreven.
Het lettertype heet nu Nicholas Bold. Het is ontwikkeld door Nick Shinn. Het dichtstbijzijnde gratis lettertype is Buenard Bold Font. Het kleurenpalet van de belettering is altijd ingetogen geweest — zwart. In 1999 werd ze blauw.