Changan is een afgekorte naam voor het Chinese bedrijf Changan Automobile Group. Het is de op twee na grootste van het land, staatsbedrijf en maakt deel uit van de China South Industries Group. Het bedrijf ontstond dankzij het project van de Private Engineering Corporation en is gevestigd in Chongqing, waar het sinds 1862 actief is. Het merk vertegenwoordigt voornamelijk auto’s, vrachtwagens, bestelwagens, minibussen. Daarnaast heeft het bedrijf twee eigen merken: Chang’an en Chana. Ze beheert ook divisies die zijn opgericht met Ford en Mazda om voertuigen te bouwen voor de binnenlandse Chinese markt. Het bedrijf heeft ook een joint venture met JMCG (Jiangling Motor Corporation Group). Het produceert er Landwind SUV’s op.
Betekenis en geschiedenis
De wortels van Changan gaan terug tot het midden van de 19e eeuw, toen Li Hongzhang een fabriek van militaire kwaliteit opende, het Shanghai Foreign Gun Bureau. Het was oorspronkelijk gevestigd in Shanghai, maar werd tijdens de Chinees-Japanse oorlog verplaatst naar Chongqing. Dit gebeurde in 1937.
De autoproductie begon in 1959, toen Chongqing Chang’an Arsenal, in overeenstemming met de regering, de Changjiang Type 46 ontwikkelde en assembleerde. Het werd de eerste productieauto in de VRC en werd geproduceerd onder licentie van Suzuki. In 2009 kocht het bedrijf twee kleine gespecialiseerde firma’s, Hafei en Changhe. De tweede werd later overgenomen door het provinciale bestuur van Jiangxi en werd geherstructureerd, om uiteindelijk een dochteronderneming te worden.
In 2010 beleefde het merk twee grote evenementen. Ten eerste is het gestegen naar de vierde positie in termen van autoproductie in het land. Ten tweede kreeg het bedrijf een bijgewerkt logo voor zijn consumentenproducten, terwijl de commerciële productie hetzelfde logo bleef behouden in de vorm van een rode boogstructuur.
In 2012 werd het bedrijf opgesplitst in twee nieuwe structuren die samenwerkten met buitenlandse autofabrikanten — Changan Ford en Changan Mazda. In die periode was 72 procent van de productie personenauto’s. In 2017 kondigde het bedrijf aan dat het zijn sites volledig zou heroriënteren om tegen 2025 elektrische voertuigen te produceren. Hoewel het aftellen van de activiteit van het automerk teruggaat tot 1862, gaat de geschiedenis van de logo’s terug tot 1957. Tot op heden heeft ze vier van haar eigen emblemen.
Om uiteindelijk de stijl te bepalen, hebben de auteurs van het logo eerst geëxperimenteerd. De proef eindigde toen ze de dubbele boog omdraaiden en deze in een brede «V» vormden. Zoals u weet, symboliseert deze brief de overwinning, maar hier lijkt het ook op de vleugels van een vogel die omhoog vliegen.
1957 — 1998
Het debuutlogo was een naar boven gebogen dubbele boog. Het was in een rode ovaal en was door de uiteinden verbonden met de onderste regel van de basisfiguur. Tegelijkertijd overlapte de boog de bovenzijde ervan, waardoor het leek alsof de strook open was. Zo verschenen er vier witte holle delen, gescheiden door rode strepen van verschillende configuraties. Rechts van het grafische embleem werd een inscriptie geplaatst. Het was de merknaam in het Chinees of Engels, in zwarte hoofdletters. Hoewel alle symbolen schuin, langwerpig en met afgeronde hoeken waren, hadden sommige een eigen ontwerp. Zo werd «A» afgebeeld als een gelijkbenige driehoek met een onderste balk.
1998 — 2010
Na tweaken kreeg het embleem een volume gecreëerd door de juiste combinatie van schaduwen en hooglichten op het grijs. De ontwikkelaars behielden de vorm van de boog, maar voegden breedte toe aan de lijnen. Ze werkten op dezelfde manier met het ovaal. De letters zijn het meest veranderd. Dankzij de schuine sneden zijn ze stijlvol en gekruld geworden. Tips verschenen aan het einde van de «C». De driehoekige «A» had zijn onderste helft ingekort (geïmproviseerde dwarsbalk). De rechterkant van «G» is nu diagonaal. De ontwerpers hebben de zwarte kleur van de letters vervangen door blauw.
2010 — 2020
De graphics zijn volledig opnieuw ontworpen. De auteurs draaiden het embleem letterlijk om en plaatsten de boog ondersteboven. Ze maakten er een brede «V» van, die op twee vleugels leek op het moment dat ze klapperden. Het ovaal werd ook langwerpig: het kreeg de vorm van een ring, aan de onderkant iets versmald. Daarachter was een trapeziumvormig frame. Alle elementen waren driedimensionaal en afgezet tegen een blauwe achtergrond met verloopovergangen. Het opschrift is hetzelfde gebleven.
2020 — heden
Het huidige embleem is in lijn met de huidige mode voor logo’s in 2D-stijl, dus het is plat en eenvoudig. De ontwerpers hebben verschillende speciale effecten verwijderd en deze visueel ontladen. Maar tegelijkertijd behielden ze de basiscomponenten: de letter «V», een trapeziumvormig frame en dubbele rand.
Logo lettertype en kleuren
De inscriptie is gemaakt in een individueel lettertype, waarin «A» eruitziet als een driehoek, omdat de dwarsbalk naar beneden is neergelaten en een rand vormt. De letter «G» heeft de rechterkant diagonaal gesneden.
Het kleurenschema van het logo is eenvoudig en bestaat momenteel uit een combinatie van diepblauw en wit. Voorheen werden zwart, rood en verschillende grijstinten gebruikt.