Een van de eerste alfabetten met klinkers en medeklinkers is Grieks. Het verscheen tussen de 9e en 8e eeuw voor Christus. In de moderne versie van dit alfabet zijn er 24 letters (waarvan 7 klinkers en de rest medeklinkers).
Als we het hebben over de oorsprong van het Griekse alfabet, is het merkwaardig dat het gebaseerd is op het Fenicische alfabet, en niet op de schrijfsystemen die in het oude Griekenland werden gebruikt. Elk van de letters waaruit het Fenicische alfabet bestaat, werd het woord genoemd dat ermee begon. Bijvoorbeeld, «alef» betekende «os» en «weddenschap» betekende «huis». Dergelijke voorbeelden kunnen in andere brieven worden gegeven.
Trouwens, het Griekse alfabet, gevormd op basis van de Fenicische, diende om verschillende alfabetten te creëren, die later wijdverspreid werden in Europese en Midden-Oosterse staten. Latijn en Cyrillisch zijn ook opgenomen in deze lijst. De invloed van het Griekse alfabet bleef hier echter niet toe beperkt. Zijn brieven werden tegelijkertijd omgezet in wiskundige tekens, evenals aanduidingen van elementaire deeltjes.
Aan het begin van de vorige eeuw werd een verkorte versie van het alfabet gebruikt, waarin enkele letters ontbraken. Overweeg de letters van het Griekse alfabet in meer detail. Ze zijn niet alleen interessant uit taalkundig en historisch oogpunt. De letters van het Griekse alfabet worden gebruikt door veel moderne wetenschappen en takken van praktische kennis — van geneeskunde tot vliegtuigbouw.
Griekse letters van het alfabet
Α α (άλφα, alpha)
Hoewel de uitspraak identiek is aan de Russische «a», komt deze letter van het Fenicische «alef», wat «stier» betekent. Zelfs in zijn omtrek lijkt deze letter op de kop van een stier.
Het gebruik van deze brief bestrijkt vele gebieden. De geneeskunde gebruikt het bijvoorbeeld om het alfaritme te beschrijven. Niet ver daarachter is geometrie, waar alfa wordt gebruikt om platte hoeken weer te geven. Astronomie gebruikt deze letter ook. Geen wonder dat ze de helderste ster in het sterrenbeeld Centaurus noemde. In de natuurkunde geeft deze letter warmteoverdrachtscoëfficiënten en hoekversnellingen aan. Het wordt ook gebruikt om te verwijzen naar alfadeeltjes. Kortom, de reikwijdte van deze brief is zeer breed.
Β ϐ (βῆτα, bèta)
De Griekse «bèta» is ook van Fenicische oorsprong. En in het Cyrillisch komen er 2 letters tegelijk uit — B en C. Waarschijnlijk hebben de meeste mensen gehoord over bètadeeltjes en bètastraling. Dit zijn echter niet de enige fenomenen waarvoor de letter wordt gebruikt. Het wordt gebruikt na α voor hoeken in de geometrie. Ook wordt bèta gebruikt om de op een na helderste ster in het sterrenbeeld aan te duiden. De toepassing ervan op het gebied van astronomie is vrij breed.
Er is ook het concept van «bèta» in de programmering. Deze term kan worden gebruikt met betrekking tot elk IT-product dat in ontwikkeling is.
Γ γ (γάμα, gamma)
En deze brief wordt gekenmerkt door Fenicische oorsprong. In het alfabet van het oude Griekenland werd het gebruikt om een geluid aan te duiden dat leek op de Russische «g». De Cyrillische letter «G» komt ook van het Griekse gamma. De natuurkunde gebruikt de letter om gammastraling aan te duiden. Het wordt ook gebruikt om naar bepaalde variabelen te verwijzen als het over wiskundige termen gaat.
In de astronomie, zoals velen van jullie waarschijnlijk al geraden hebben, wordt gamma gebruikt om het op twee na helderste licht in een sterrenbeeld aan te duiden.
Δ δ (δέλτα, delta)
De Fenicische en oude Griekse delta dienden als bron voor de oorsprong van de Cyrillische «D». De oorspronkelijke betekenis van de Fenicische letter «deur». Het kan ook worden geïnterpreteerd als de ingang van de tent.
Natuurkunde gebruikt een letter om bepaalde variabelen aan te duiden. Wiskunde past het toe in termen van de Dirac-deltafunctie. De delta wordt ook gebruikt om afwijking aan te geven in de werktuigbouwkunde. Het wordt ook gebruikt in de scheikunde en astronomie. Astronomen gebruiken het bijvoorbeeld om de helderheid van hemellichamen aan te duiden wanneer ze het hebben over de vierde ster in het sterrenbeeld.
Dit zijn lang niet de enige voorbeelden van het gebruik van de letterdelta in de theoretische en praktische gebieden van veel wetenschappen en disciplines.
Ε ε (έψιλον, epsilon)
Hier wordt de Fenicische letter «hij» omgezet in de klank «e». Verschillende verwante Cyrillische klinkers kwamen er tegelijk uit. Het is vermeldenswaard dat de letters epsilon en upsilon (Ε ε en ϒ υ) soms verward worden. Dit zijn echter twee totaal verschillende letters. Epsilon wordt gebruikt in verschillende wetenschappen en industrieën. Onder hen zijn niet alleen natuurkunde, scheikunde, wiskunde en astronomie, die al zijn genoemd, maar ook programmeren.
Onder de veel voorkomende toepassingen van deze letter is het vermeldenswaard de verzamelingenleer, automatentheorie, tensorberekening,
hoekversnelling in de natuurkunde, een lege regel in de informatica, enz. In de astronomie wordt ε gebruikt om de 5e ster in een sterrenbeeld aan te duiden, gebaseerd op de helderheidsindicator.
Ζ ζ (ζῆτα, zeta)
De Fenicische letter waarvan zeta is afgeleid, werd zen of zain genoemd. Aanvankelijk was het geluid waarvoor het werd gebruikt vergelijkbaar met «dz». Het moderne Griekse alfabet is echter enigszins getransformeerd en nu klinkt zeta in uitspraak als een stemhebbende «z». De brief wordt niet alleen actief gebruikt door wiskundigen, maar ook door specialisten op het gebied van hydraulica en geodesie.
Meer in detail is er in de wiskunde het concept van de Riemann-zetafunctie. Colloïdale scheikundigen gebruiken een letter als ze het hebben over zeta-potentiaal. En in de hydrauliek wordt het gebruikt als het gaat om de luchtweerstandscoëfficiënt.
Η η (ήτα, eta)
De Fenicische letter «hit» was de basis voor de letter «ita» in het Griekse alfabet. De verscheidenheid aan sferen waarin deze letter wordt gebruikt, is verbazingwekkend. Onder hen zijn kwantumfysica, thermodynamica en zelfs cosmetologie.
In de optica wordt de letter gebruikt bij het meten van een optisch medium. In de thermodynamica wordt het gebruikt om de efficiëntie van warmtemotoren aan te duiden. Even belangrijk is het gebruik van deze letter in de elementaire deeltjesfysica, kwantumveldentheorie, astronomie en een aantal andere wetenschappen en disciplines.
Θ ϑ (phita, theta)
Zoals alle voorgaande brieven, is het van Fenicische oorsprong. De basis was de Fenicische letter «tet». De geneeskunde gebruikt deze letter om het theta-ritme weer te geven. Het is ook actief betrokken op het gebied van elektrodynamica.
Natuurkundigen gebruiken de genoemde letter als ze het hebben over de Debye-temperatuur. In de geometrie wordt het gebruikt om de zenithoek aan te duiden als het coördinatensysteem bolvormig is. Lineaire algebra gebruikt theta voor een van de notaties in de nulmatrix. En het concept van de Theta-functie is bekend bij alle professionals op het gebied van wiskunde.
Ι ι (γιώτα, iota)
Deze letter, die afkomstig is van het Fenicische «jodium», is zelfs bekend bij velen die niet bekend zijn met het Griekse alfabet. Het gezegde «verander geen jota» wordt genoemd in de Bijbel. Het is ook onderdeel geworden van de cultuur van veel landen, aangezien dit aforisme zeer ruimschoots de betekenis weergeeft wanneer men de afwezigheid van noodzakelijke veranderingen in een bepaalde situatie wil aangeven.
Van deze letter komen de Latijnse I en J. Ook was een soortgelijke letter aanwezig in het Aramese alfabet. Overigens bevat het genoemde citaat uit de Bijbel niet toevallig de vermelding van deze brief. Ze was echt de kleinste van het alfabet.
Κ κ (κάππα, κάπα, kappa)
In het hart van de oorsprong is de Fenicische «kaf». En Cyrillisch en Latijn K komen van het Griekse kappa. Trouwens, ondanks de gelijkenis zijn de letters anders geschreven. Kappa duiden symbolen aan in wetenschappen zoals scheikunde, natuurkunde en zelfs differentiële meetkunde.
In de scheikunde duidt kappa de parameter Debye aan, in de natuurkunde wordt het gebruikt voor de thermische geleidbaarheidscoëfficiënt en in de differentiaalmeetkunde wordt het gebruikt voor de kromming van een kromme. Kortom, de reikwijdte van de brief is divers.
Λ λ (λάμδα, λάμβδα, lambda)
Deze brief komt van het Fenicische «lamed» of «lamda». Het Griekse alfabet hier, zoals in veel van de bovenstaande voorbeelden, beïnvloedde het Cyrillische alfabet en de oorsprong van de letter «l». De reikwijdte van deze brief vandaag is verbazingwekkend. Het verwijst naar bacteriofagen in de tak van virologie. Het wordt ook gebruikt in lineaire algebra en taalkunde. Lambdadeeltjes zijn bekend uit de natuurkunde. In de structuur van vliegtuigen geeft deze letter de hoogte-breedteverhouding van de vleugel aan en in cartografie de lengtegraad van de locatie.
Uit historische bronnen is bekend dat deze brief is afgebeeld op de schilden die door de soldaten van het leger in Sparta werden gebruikt. Het gebruik van deze brief was dus zowel in de oudheid als in onze tijd relevant.
Μ μ (μῦ, mu)
De Fenicische «mem» is de oorsprong van de Griekse mu, evenals de Cyrillische en Latijnse letters M. Deze letter wordt gebruikt in de natuurkunde, thermodynamica en wiskunde, waar hij wordt gebruikt om hoeveelheden aan te duiden.
Deze letter wordt gebruikt in de maattheorie. Het wordt ook gebruikt in de theorie van dynamische systemen. Dit zijn voorbeelden uit de wiskunde. In de natuurkunde worden de droge wrijvingscoëfficiënt, het primaire deeltje muon en vele andere grootheden en verschijnselen weergegeven door mu. Het gebruik van deze Griekse letter is dus zeer veelzijdig.
Ν ν (νῦ, ni)
In het alfabet van de oude Feniciërs klonk het als «non». In het Cyrillisch komt de «H» uit deze letter. De uitspraak in zowel het Griekse alfabet als het Cyrillisch is identiek.
Natuurkunde en scheikunde gebruiken deze letter om de hoeveelheid materie weer te geven. Het geeft ook de frequentie van golven en een aantal andere zich herhalende processen aan, evenals elementaire deeltjes van neutrino’s. Vloeistofdynamica gebruikt nu om de kinematische viscositeit aan te duiden.
Ξ ξ (ξι, xi)
De basis van de oorsprong is de Fenicische «samekh» of «semk». In het moderne Cyrillisch is er geen analoog van deze letter. Alleen in Kerkslavisch schrift is tegenwoordig een brief bewaard gebleven, die in mondelinge spraak overeenkomt met het geluid «ks».
Deze letter duidt een willekeurige variabele aan, maar dit gebruik is niet uitputtend. Het wordt ook gebruikt in de hydraulica en de theorie van kernreactoren.
Ο ο (όμικρον, omicron)
Het is gebaseerd op de Fenicische letter «ayn». Deze brief heeft geen exacte correspondentie in het Cyrillisch, hij valt gedeeltelijk samen met «Yu» en «O». In uitspraak ligt het dicht bij het Russische geluid «o».
Astronomie maakt uitgebreid gebruik van de ommicron om de helderheid van sterren met deze letter aan te duiden. Waarschijnlijk hebben velen de uitdrukking «omicron van Andromeda» of een ander lichtpunt gehoord.
Deze aanduiding wordt ook gebruikt in de geneeskunde. Zo heeft de WHO in november 2021 deze naam toegekend aan een nieuwe stam van het coronavirus.
Π π (πι, pi)
Het komt van de Fenicische «pe», die diende als de verdere vorming van de Cyrillische en Latijnse P. Het geluid wordt uitgesproken als «p». Deze brief wordt op veel kennisgebieden gebruikt. De meest bekende daarvan is de notatie van een wiskundige constante. Ook wordt de 16e letter van het Griekse alfabet gebruikt om potentiële energie aan te duiden. En in de analyse van dimensies is er een P-stelling.
Een van de elementaire deeltjes in de natuurkunde wordt «pion» (of — pi-meson) genoemd. In de macro-economie duidt deze letter de inflatie aan en in de astronomie het parallax-effect.
Ρ ρ (ρω, rho)
In het hart van zijn oorsprong is de Fenicische «rosh». Deze letter wordt zowel in de exacte als in de natuurwetenschappen gebruikt. Het is actief betrokken bij wiskunde, scheikunde en natuurkunde. Deze letter geeft bijvoorbeeld de afstand aan waarop objecten van een metrische ruimte van elkaar verwijderd zijn. Het betekent ook een coëfficiënt die de correlatie tussen willekeurige variabelen aangeeft.
In de natuurkunde geeft het de dichtheid van een stof aan, evenals een indicator van elektrische weerstand.
Σ σ/ς (σίγμα, sigma)
Het wordt in mondelinge spraak overgedragen via de klank «s» en komt van het Fenicische «shin». Deze letter is het prototype C in Cyrillisch en S in het Latijn. Het wordt vaak gebruikt om variabelen in een breed scala van wetenschappen en industrieën aan te duiden. Sigma is dus betrokken bij elektronica en kwantummechanica. En het gebruik van deze letter in de geneeskunde, scheikunde, algebra en zelfs mechanica is ook bekend.
In de wiskunde wordt sigma bijvoorbeeld gebruikt om een som weer te geven. In de natuurkunde zijn er sigma-hyperonen, die een van de variëteiten van elementaire deeltjes zijn. Overigens is het gebruik van Griekse letters om elementaire deeltjes aan te duiden een vrij algemeen verschijnsel, zoals blijkt uit deze en bovenstaande voorbeelden.
Τ τ (ταυ, tau)
De Fenicische «tav» diende als de verschijning in het Griekse alfabet van de letter «tau», die in mondelinge spraak wordt overgedragen via het geluid «t». Er zijn ook soortgelijke letters in het Cyrillisch en het Latijn.
Je komt deze brief vaak tegen in de takken van mechanica, wiskunde en scheikunde. Maar misschien nog vaker wordt het gebruikt door de astronomie, ter aanduiding van de sterren in de sterrenbeelden. De toepassing van de brief is echter niet beperkt tot deze gebieden. Het geeft zelfs stationsintervallen in de spoorwegindustrie aan.
In de moderne Griekse versie wordt de letter «taf» genoemd.
ϒ υ (ύψιλον, upsilon)
Gebaseerd op de Fenicische «vav». In het Cyrillische alfabet komt «Izhitsa» uit deze letter. Het beïnvloedde ook indirect het uiterlijk van U en Yu. De Russische spraak heeft geen exacte analoog van deze brief. In sommige gevallen wordt het geluid uitgesproken als «en» of «y» (dit gebeurt vaak). Maar als er aan weerszijden van deze letter klinkers staan, verandert deze in mondelinge spraak in de klank «v».
Φ φ (φι, phi)
Het is een van de weinige letters in het Griekse alfabet die niet van Fenicische oorsprong is. Het is tot op de dag van vandaag in principe onbekend. In mondelinge spraak wordt het geluid uitgesproken als «f».
Het gebruik van deze brief in verschillende industrieën is veelzijdig. Het duidt de gulden snede aan — een term die gelijktijdig wordt gebruikt door wiskundigen, architecten en kunsthistorici.
In deze brief staan ook variabelen op het gebied van elektrotechniek, natuurkunde en scheikunde. In de natuurkunde wordt het bijvoorbeeld gebruikt om magnetische en lichtfluxen aan te duiden, evenals de stralingsflux. Zelfs interne ballistiek gebruikt deze letter om de dummy-factor weer te geven.
Χ χ (χῖ, , chi)
Er zal ook geen woord worden gezegd over het oude Fenicische alfabet. En dit is niet vreemd, want in het oude Griekenland bestond zo’n brief ook niet. Ze vulde het moderne Griekse alfabet aan. Kan worden uitgesproken als «x» of «h».Top
ologie, scheikunde en natuurkunde gebruiken deze letter om te verwijzen naar de symbolen die in deze wetenschappen worden gebruikt.
Ψ ψ (ψι, psi)
Ook hier zullen we het hebben over de letter van het moderne Griekse alfabet, die niet in het oude Griekenland was. Maar ondanks dit wordt het in vele richtingen en wetenschappen aangetroffen. Allereerst is het de moeite waard om het kerkslavische schrift te noemen. Ook moet men niet vergeten dat de super-gulden snede precies wordt aangegeven door de letter «psi».
En deze brief maakt ook deel uit van de namen van belangrijke wetenschappen en gebieden als psychologie, psychotherapie, psychiatrie. Afgeleide van deze termen bevatten ook een soortgelijk begin (psychodiagnostiek, psychocorrectie, enz.)
ω (ὦμέγα, omega)
Deze brief is gebaseerd op het Fenicische «ein». Wat de Cyrillische prototypes betreft, dit zijn «omega» en «van». De letter «omega» verschilt van «omicron» (korte «o»), omdat het een lange versie van dit geluid overbrengt.
De letter die het alfabet beëindigt, wordt traditioneel geassocieerd met het einde. Alfa en Omega worden in de Bijbel genoemd waar ze het begin en het einde betekenen.
Geometrie en natuurkunde gebruiken deze letter voor hun symbolen. En in ballistiek geeft het de massa van de lading aan.
Dit waren de letters van het moderne Griekse alfabet. Velen van hen zijn van oude oorsprong, andere verschenen in een later tijdperk. Maar de meeste worden gebruikt voor aanduidingen op verschillende kennisgebieden.
Archaïsche letters
(deze letters werden gebruikt om cijfers te schrijven)
Hieronder staan voorbeelden van letters die niet worden gebruikt in het moderne Griekse alfabet. Hun historische betekenis is echter belangrijk, dus het is de moeite waard om ze te overwegen.
Ϝ, ϝ (digamma of vav, δίγαμμα of ϝαῦ)
Net als upsilon komt het van het Fenicische «vav». Net als andere archaïsche letters maakt het geen deel uit van het moderne Griekse alfabet. Uit historische bronnen is bekend dat er digamma bestond in de taal van Homerus. Het geluid zelf wordt al lang gebruikt in het Eolische dialect. Wat betreft de naam digamma, het betekent «dubbel gamma» en is direct gerelateerd aan hoe de letter er visueel uitziet. Ondanks het feit dat de letter niet voorkomt in het moderne Griekse alfabet, gebruiken wiskundigen hem om de digammafunctie aan te duiden. Dienovereenkomstig verdween het niet spoorloos en ging het niet verloren in historische bronnen.
Ͱ, ͱ (heta, ἧτα)
In tegenstelling tot het digamma bleef de heta onderdeel van de archaïsche cultuur en het oude Griekse alfabet. Het komt van het Fenicische «het». Uitgesproken als een halfopen lange medeklinker «x».
Ϻ, ϻ (san, ϻάν of σαν)
In het hart van zijn oorsprong is de Fenicische «tsadi». Rond de 4e eeuw voor Christus verdween deze letter uit het oude Griekse alfabet. De reden is vrij eenvoudig en praktisch. Het werd vervangen door de letter «sigma», die een fonetisch zeer vergelijkbaar geluid heeft. Het was dus niet nodig om 2 letters in het alfabet tegelijk te hebben, die elkaar gedeeltelijk dupliceren.
Ϙ, ϙ of Ϟ, ϟ (koppa, ϙόππα of κόππα)
Koppa is een letter die afkomstig is van het Fenicische «kuf». In mondelinge spraak zond ze een explosief, doof medeklinkergeluid uit. Lange tijd werd het gebruikt bij het schrijven van het nummer «90». Dit komt door de eigenaardigheden van het alfabetische nummersysteem dat in Griekenland wordt gebruikt.
Er is nog een interessant feit dat wordt geassocieerd met de letter «koppa». Ze was het symbool van Korinthe, een beroemde stad in Griekenland. Daarom werd deze letter gebruikt bij het schrijven van zijn naam.
Ͳ, ͳ of Ϡ, ϡ (sampi, σαμπί)
Deze letter wordt ook niet gebruikt in het moderne Griekse alfabet. In het systeem van alfabetische notatie van getallen is het verantwoordelijk voor het getal «900». In het hart van de oorsprong is de oude letter «san». Een interessant feit is dat de authentieke naam van deze brief niet bewaard is gebleven. Het woord «sampi» verscheen later, daarom is het niet zeker hoe de brief oorspronkelijk heette.
Letters die in andere talen worden gebruikt
De invloed van sommige talen op andere in het stadium van hun vorming is een gangbare praktijk. Hetzelfde geldt niet alleen voor afzonderlijke talen, maar ook voor dialecten. Hieronder staan 2 letters van het Griekse alfabet die in andere talen zijn gebruikt.
Ϳ, ϳ (γιότ, yot)
Yot is een letter die uit de Griekse taal in het Albanees kwam (we hebben het in het bijzonder over het Arnaut-dialect). Wanneer taalkundigen die vormen van oud-Grieks reconstrueren die vele eeuwen geleden werden gebruikt, gebruiken ze ook deze letter.
Ϸ, ϸ (σω, sho)
Op een gegeven moment kwam de brief om begrijpelijke redenen in het alfabet van Bactrië. Alexander de Grote veroverde dit gebied en zo begon de uitbreiding van de Griekse cultuur naar Bactrisch. Er wordt aangenomen dat de letter in mondelinge spraak het geluid «sh» overbracht. Het is belangrijk om te vermelden dat de naam voorwaardelijk is. Hoe de brief zeker heette, is helaas niet bekend.
Samenvattend is het vermeldenswaard dat het Griekse alfabet niet alleen interessant is vanwege zijn geschiedenis en moderniteit. Het kan ook worden bestudeerd vanuit het oogpunt van zijn invloed op andere alfabetten die eerder en in het huidige historische stadium werden gebruikt.