Er is een klein aantal Canadese automerken omdat de industrie in het land onderontwikkeld is. Het is niet de sleutel in de economie en vormt niet de belangrijkste post van de overheidsinkomsten. In plaats daarvan produceren Japanse en Amerikaanse bedrijven hun transportmiddelen in Canada. Er is echter een kleine groep bedrijven die deel uitmaakt van de Canadese auto-industrie. Het richt zich vooral op groene technologieën.
Wat is Canadese automerken?
Het is een belangrijk onderdeel van de Canadese economie, aangezien de auto-industrie een van de grootste industriële sectoren van het land is. Maar assemblagelijnen van buitenlandse bedrijven zijn voornamelijk actief in Canada — allereerst Toyota, Honda, General Motors, Ford en Fiat-Chrysler. Er zijn daar niet zoveel eigen merken. Ze leveren producten alleen aan de binnenlandse markt of zijn eigendom van buitenlandse fabrikanten.
Grote Canadese automerken
Deze categorie fabrikanten is de grootste in Canada. De auto’s die erin worden gepresenteerd, worden gekenmerkt door respect voor de natuur, hoogwaardige technologie, comfort en bruikbaarheid. De belangrijkste ruggengraat zijn de merken Prevost, Intermeccanica, Campagna Corporation en Bombardier. Ze zijn ofwel eigendom van buitenlandse vertegenwoordigers, ofwel leveren ze alleen producten aan de binnenlandse markt.
Prevost (1924-Heden)
Het bedrijf is gevestigd in Sainte-Claire (Quebec), waar het werd opgericht in 1924. Het is eigendom van Volvo Buses en houdt zich bezig met de productie van transportapparatuur van bedrijfsklasse. Het bedrijf produceert met name drieassige bussen van twee categorieën — toeristisch en commercieel. Haar beste product is de Prevost X3 (New York City Transit-bus). Ook op de lijst staat de H3-45-bus, die wordt gebruikt voor toeristische reizen (Tai Pan Tours).
Het bedrijf, opgericht door de timmerman Eugene Prévost, heette aanvankelijk Les Ateliers Prévost. Na het ontvangen van een bestelling voor een buschassis, werd een particuliere fabrikant omgeschoold en begon in plaats van houten banken metalen chassis te produceren. In 1995 werd het bedrijf gekocht door de Volvo Bus Corporation. Sinds 2007 heeft het merk bijna 1.400 medewerkers en zes kantoren verspreid over het Noord-Amerikaanse continent. De Canadese fabrikant heeft ook een groep premium bedrijfs- en campervoertuigen.
Intermeccanica (1959-Heden)
De tijd van de opkomst van het autobedrijf Construzione Automobili Intermeccanica is 1959. De plaats van herkomst is de stad Turijn (Italië). De oprichter van het bedrijf is Henry Reisner, die het bedrijf later overdroeg aan zijn zoon, Frank Reisner. Het Italiaanse bedrijf verhuisde eerst naar de Verenigde Staten en verhuisde vervolgens naar Canada, met het hoofdkantoor in New Westminster. Sindsdien heeft het het land niet meer verlaten, met de nadruk op tuningkits.
Geleidelijk ging het bedrijf over op het maken van auto’s. Het eerste model was een Formula Junior sportwagen met een Peugeot-motor. Toen verscheen er een reeks kopieën van beroemde modellen. Dit zijn de Porsche 356 Speedster (1976) en Checker Taxi (1979). Nu in het assortiment van het bedrijf zijn er exemplaren van Porsche 3560 en Volkswagen Kubelwagen. Ook verkrijgbaar zijn de Speedster uit 1958 en de varianten Roadster en Speedster met turbocompressor.
Campagna Corporation (1988-Heden)
Dit Canadese autobedrijf is gevestigd in Boucherville, Quebec, en werd opgericht in 1988. Het werd opgericht door Daniel Campagna, een Formule 1 Ford-coureur in Quebec en de uitvinder van het prototype van de T-Rex-sportwagen. Hij was persoonlijk betrokken bij het ontwerpen van auto’s en had een team van specialisten om zich heen verzameld.
In 2019 kondigde het bedrijf de sluiting aan wegens gebrek aan financiering, maar letterlijk een maand later hervatte het de werkzaamheden en de verkoop van apparatuur. De reden: het bedrijf vond nieuwe investeerders, een manager en een productielocatie (een fabriek in Boucherville). Daar produceert ze momenteel tweezits, driewielige fietsachtige voertuigen.
Canadian Electric Vehicles (1996-Heden)
Het bedrijf met de afgekorte naam CEV verscheen in 1996 in de stad Errington (British Columbia). Aanvankelijk richtte het zich op het ombouwen van verbrandingsmotoren naar elektrische motoren op batterijen. In de beginjaren ontwikkelde het bedrijf ook ontwerpen en auto-onderdelen. Later kwam er een eigen vrachtwagen met een groot tonnage in het assortiment. Het kreeg de naam Might-E Truck. In feite is dit een gespecialiseerd zwaar voertuig dat actief wordt gebruikt door het management van veel particuliere bedrijven, gemeenten, parken, universiteiten, enz.
Felino Corporation (2009-Heden)
Deze Canadese fabrikant van supercars en raceauto’s verscheen in 2009. Het werd opgericht door Antoine Bessette, een voormalig autocoureur, in Montreal (Quebec). Het debuutmodel van de automaker is de Felino CB7 sportwagen. Het werd ontworpen voor meerdere jaren (2010 — 2014) en werd getest op het Formule 1-circuit van Gilles Villeneuve. De prototypes van de nieuwigheid werden voor het eerst gepresenteerd op de Montreal International Auto Show. De serieproductie van het huisstijlontwerp begon in 2016. De ontwerper van de originele auto is zelf het hoofd van het bedrijf.
Fabrikant, vrachtwagen, bus, overig
De productie van zwaar transportmaterieel is niet het belangrijkste productiegebied in Canada, maar het bestaat en wordt vertegenwoordigd door verschillende merken. De meest bekende onder hen zijn New Flyer, Nova Bus en Terradyne Armored Vehicles.
Daymak (2001-Heden)
Dit transportmerk uit Ontario begon met een cadeau. In 2001 probeerde de toekomstige oprichter, Aldo Baiocchi, een goede elektrische scooter voor zijn dochter te vinden, maar vond hem nooit. Toen besloot hij zelf een bedrijf te openen voor de ontwikkeling, productie en verkoop van apparatuur op elektrische tractie. Voor het eerst vestigde de ondernemer zich in een krappe garage van 30 vierkante meter. Daarna verhuisde hij naar de winkel zodat klanten het product beter konden bekijken en testen voordat ze het kochten.
Tegenwoordig beslaat de faciliteit 60.000 vierkante meter en heeft het meer dan 100 dealers in binnen- en buitenland. De technologie heeft verschillende prestigieuze duurzaamheidsprijzen gewonnen, waaronder Cleantech North. Het assortiment van het merk omvat niet alleen elektrische scooters, maar ook SUV’s, ATV’s, scooters, bromfietsen en ander materieel.
Nova Bus (1979-Heden)
Deze automaker uit de Canadese stad Saint-Eustache (Quebec) bestond oorspronkelijk als fabriek, die in 1979 door General Motors werd geopend. Het merk onder de huidige naam verscheen op zijn basis in 1993. De oprichter was Nova Quintech, die de Dial Corporation-divisie kocht. Sinds 1998 is het merk eigendom van Volvo. In 2004 werd Nova Bus volledig haar eigendom.
New Flyer (1930-Heden)
Het merk verscheen in 1930 in de stad Winnipeg (Manitoba) en produceert bussen van de Xcelsior-lijn. Het heette voorheen Western Auto and Truck Body Works Ltd. In 1937 begon het bedrijf met het assembleren van bussen en in 1941 produceerde het de Western Flyer. Haar naam, die ze in 1948 ontving, diende als naam voor de hele onderneming. Sindsdien produceert de autofabriek bussen van verschillende klassen. Ze maakte een reeks aankopen en verkopen door, dus nu zijn haar fabrieken niet alleen in Canada, maar ook in de Verenigde Staten gevestigd. Op dit moment is het merk eigendom van de NFI Groep.
Terradyne (2011-heden)
Het Canadese productiebedrijf voor pantservoertuigen is gevestigd in Newmarket, Ontario. Het produceert pantserwagens en gespecialiseerde bestelwagens voor verschillende overheidsdiensten. Het assortiment omvat kogelvrije voertuigen van de overheid en privévoertuigen. Daarnaast worden onder dit merk patrouille-, politie- en multifunctionele voertuigen met bepantsering gepresenteerd.
Bombardier (1942-Heden)
In 1942 richtte industrieel Joseph-Armand Bombardier Bombardier Recreational Products op, waarvan de naam geleidelijk werd afgekort tot een afkorting — BRP. Het hoofdkantoor van het bedrijf is gevestigd in Montreal (Quebec). Nu is het een grootschalige productie gericht op auto’s, motorfietsen, sneeuwscooters en ATV’s. Het past zijn eigen innovaties toe en blijft prestigieuze prijzen winnen van de Canadese auto-industrie. De beste voorbeelden van deze onderneming: een sneeuwscooter uit de BR180-serie, twee tractoren — een passagier B12 en een getrokken J5c.
Overleden automerken
McLaughlin Automobile (1915-1918)
De oprichter van dit bedrijf is Robert McLaughlin, die het in 1869 opende in de stad Oshawa (Ontario). Ze vertegenwoordigde de transportsector en hield zich jarenlang bezig met autobouw voor treinen. In 1907 richtte het hoofd van het bedrijf het opnieuw op de productie van auto’s, waardoor een hoge winstgevendheid werd bereikt. Op het hoogtepunt van zijn populariteit kocht hij de Chevrolet Motor Company of Canada en fuseerde deze in 1915 met zijn voormalige onderneming. De fusie resulteerde in een andere organisatie, die hij General Motors of Canada Limited noemde. Sindsdien bestaat McLaughlin Automobile niet meer.
Gray-dort Motors Logo (1915-1925)
Dim Dort Motors, opgericht in 1855 door William Gray & Sons Company Ltd, was aanvankelijk niet betrokken bij de auto-industrie — het was een koetsbedrijf. In 1900 stapte ze over op het maken van carrosserieën voor Ford voor de fabriek in Walkersville. En vijf jaar later begon ze personenauto’s te produceren en fuseerde ze met Flint. Haar debuutauto’s waren de Touring Model 5 en de Roadster Model 4. Toen kwam er een periode van crisis die ze niet kon overwinnen, en in 1925 stopte ze met werken. Het bedrijf was gevestigd in Chatham (Ontario).
ZENN Motor Company (1993-2010)
Aanvankelijk heette het bedrijf GoodCars en richtte het zich onmiddellijk op de productie van milieuvriendelijke voertuigen — lagesnelheidsauto’s en elektrische voertuigen. Dit is precies het doel dat Ian, Marek en Probyn «Bunny» hebben gesteld, die het in 2000 hebben geopend. De huidige naam is ZENN, een acroniem voor Zero Emission No Noise. Alle transportproducten van deze onderneming zijn gebaseerd op deze technologie.
Dynasty Electric Car Corporation (2001-2018)
De fabrikant van lichte commerciële, recreatieve en stedelijke elektrische voertuigen biedt miniatuurversies met een bereik tot 50 km en een snelheid van 40 km per uur. Het werd in 2001 opgericht voor de productie van voertuigen met een lage snelheid. In 2018 kondigde het Pakistaanse bedrijf Karakoram Motors de aankoop aan van een onderneming die van plan is naar Pakistan te verhuizen.
Allard Motor Company (1945-1958)
Allard Motor Company is erin geslaagd om gedurende 13 jaar van haar bestaan ongeveer 1900 voertuigen te produceren. De maker, Sydney Allard, heeft altijd een passie gehad voor de auto-industrie. Eerst maakte hij offroad-racemodellen en daarna begon hij Ford-auto’s aan te passen. Gedurende deze tijd heeft de ontwikkelaar veel reserveonderdelen verzameld die goed van pas kwamen na de oorlog, toen hij zijn eigen bedrijf oprichtte. Het bedrijf liep goed en de automarkt werd aangevuld met veelbelovende sportwagens. In een poging om de line-up uit te breiden, begon Allard met de productie van sedans en microcars met acht zitplaatsen. Maar wat hij ook deed, hij kon niet om de fabrikanten van goedkopere en meer technologische merken heen. Eind jaren vijftig sloot het bedrijf fabrieken. Ze werd door automobilisten herinnerd voor haar rode ovale logo met een witte inscriptie «ALLARD» erin.
Orion Bus Industries (1975-2013)
Orion Bus Industries produceert sinds 1975 bussen die onder het merk Orion worden geproduceerd. Er zijn zeven generaties voertuigen geweest die verschillen in basiskenmerken. In de beginjaren heette de fabrikant Ontario Bus and Truck, Inc. en na 2006 DaimlerChrysler Commercial Buses North America. Vanwege de rebranding veranderde het logo voortdurend. Orion-bussen hadden een badge met blauwe letters (modelnaam), met daarnaast een gebogen lijn.
Studebaker (1852-1967)
De eerste Studebakers waren elektrische rijtuigen. Ze maakten het bedrijf populair, zodat het zijn productiecapaciteit kon verhogen om tot 180.000 auto’s per jaar te produceren. Maar in de jaren vijftig. het bedrijf werd niet meer concurrerend en werd gedwongen te fuseren met de Packard Motor Car Company. Hun vakbond was geen succes: de verenigde organisatie stond op de rand van het faillissement. In 1967 richtte het merk Studebaker, als onderdeel van Wagner Electric, Studebaker-Worthington op. Terwijl hij alleen was, had hij zijn eigen logo: de handgeschreven «Studebaker»-letters in een zwart parallellogram over het spaakwiel.
Suzuki Canada Inc. (1973-2013)
Suzuki Canada Inc. Is een bedrijf opgericht in 1975 als dochteronderneming van het Japanse bedrijf Suzuki Motor Corporation. Aan het begin van zijn activiteit hield het zich bezig met de verkoop van motorfietsen en het personeel bestond uit slechts drie dozijn mensen. Toen begon het bedrijf buitenboordmotoren, ATV’s en motorfietsen te produceren. Bovendien heeft Suzuki Canada Inc. verkocht gebruikte en nieuwe trailers, vrachtwagens en auto’s op de groothandelsmarkt. Het logo bevatte een grote, gestileerde rode «S».
Heeft Canada een eigen autobedrijf?
Er zijn weinig eigen autobedrijven in Canada, maar ze bestaan (of hebben eerder bestaan). Deze omvatten bijvoorbeeld Bricklin Motorcars Ltd., Conquest Vehicles, Felino, HTT Automobile, Intermeccanica / Electra Meccanica, Magnum Cars, McLaughlin Motor Car Company, Meteor, Prevost Car, Russell Motor Car Company.
Welke autobedrijven zijn er in Canada?
Assemblagefabrieken van buitenlandse autofabrikanten domineren in Canada: Toyota, Honda, General Motors, Ford en Fiat-Chrysler. Er zijn ook binnenlandse bedrijven, maar dat zijn er niet zo veel.
Welke voertuigen worden in Canada gemaakt?
In Canada worden bussen, vrachtwagens, lichte voertuigen, maar ook speciale gepantserde voertuigen, elektrische voertuigen en sportwagens geproduceerd. Tegelijkertijd leveren veel binnenlandse bedrijven auto's alleen aan de binnenlandse markt van het land.
Wat is de beroemde auto van Canada?
Als we het hebben over auto's die populair zijn bij Canadezen, zal de Honda Civic zeker op de eerste plaats komen. Onder de nieuwe modellen is de Ford F-serie de leider op het gebied van verkoop.