Betekenis en geschiedenis
Wat is New York Times?
Het is een Amerikaans dagblad dat sinds 1851 in New York verschijnt. Het heeft een groot formaat en bestaat uit verschillende grote secties die alle aspecten van het leven bestrijken.
Het logo van de New York Times veranderde zelden en slechts in geringe mate, hoewel trouwe lezers zelfs de meest onbeduidende details opmerkten. De ontwerpers hebben niet alleen de lettervormen opnieuw getekend, maar ook andere dingen gedaan die grammaticaal schokkender waren: ze verwijderden bijvoorbeeld het koppelteken uit de naam van de stad en verwijderden vervolgens de punt achter het woord ‘Times’, waardoor naar verluidt 1000 mensen zich afmelden voor de krant.
1851 – 1857
In 1851, toen journalisten George Jones en Henry Jarvis Raymond de New-York Daily Times oprichtten, moesten ze een logo kiezen voor hun nieuwe gedrukte editie. Henry wilde zoiets als de titel van The London Times, dus kopieerde hij het gotische lettertype en bewaarde de punt na de titel. De originele zwarte letters werden in het eerste nummer onderdeel van de visuele identiteit. En dankzij de oude druktechniek voelde het tactiel aan – als een kuiltje op papier.
1857 – heden
In de herfst van 1857 werd de krant omgedoopt tot The New York Times, wat passend tot uiting kwam in het logo: de ontwerpers verwijderden het woord “Daily” en voegden het artikel “The” toe. De volgende grote verandering kwam in 1884 toen de lettertypedesigners de vorm van de “N”, “r” en “s” veranderden en krullen aan de uiteinden toevoegden. In 1894 werd de inscriptie weer ingetogen, waarbij beide “T” -letters werden versierd met een pijlpuntornament.
Twee jaar later nam Adolph S. Ochs het roer over als CEO. De nieuwe eigenaar van The New-York Times heeft het koppelteken verwijderd in zowel de officiële naam van de krant als het logo. Dit was een ernstige schending van grammaticale normen die door veel lezers werd bekritiseerd. Eind 1914 veranderde de typografie: op 30 december werd de uitgave met de verkorte poot van de letter “h” gepubliceerd.
Op 21 februari 1967 ontwierp letterontwerper Edward Benguiat de inscriptie op verzoek van art director Lou Silverstein. Hij besloot haar stijl niet te veranderen zodat het embleem herkenbaar bleef. In plaats daarvan paste de typograaf de letters enigszins aan en verving hij de pijl in de “T” door een diamant. Vervolgens hebben andere ontwerpers het logo verschillende keren opnieuw getekend, maar de kop op de voorpagina was nog steeds geschreven in een lettertype ontworpen door Edward Benguiat.
Logo lettertype en kleuren
Het laatste herontwerp van de kop van The New York Times heeft voor veel opschudding gezorgd. De maker van het nieuwe woordmerk heeft zojuist de kleine punt aan het einde van de titel verwijderd en de woede van honderden conservatieve lezers losgelaten. Mensen eisten de teruggave van het ontbrekende leesteken en vergeleken het verdwijnen ervan met een mislukte plastische chirurgie of met het verlies van een oud monument.
Maar de eigenaren van de krant luisterden nooit naar de mening van het publiek. Ze berekenden dat het missen van een stip iets meer dan $ 41 per jaar zou besparen door niet elke dag inkt te gebruiken. Door deze poging om het budget te verlagen, verloor de gedrukte publicatie bijna duizend abonnees. De situatie maakte het duidelijk: je moet niet experimenteren met de klassiekers. Daarom is het logo van The New York Times sindsdien nooit meer veranderd.
Edward Benguiat, de maker van het oorspronkelijke ontwerp van de koptekst, was destijds bij Photo-Lettering. Dit bedrijf maakte fotocomposities van letters, waardoor kon worden geëxperimenteerd met optische effecten door verschillende lenzen af te wisselen. Ze was de auteursrechthebbende van het lettertype voor The New York Times, maar gaf het voor exclusief gebruik aan de krant.
De geschiedenis van het lettertype gaat terug tot het verre verleden, toen de monniken van het Heilige Roomse Rijk een schrijfsysteem ontwikkelden met de naam Caroline Minuscule. In Europa veranderde de vorm van de letters aanzienlijk: ze werden verticaal samengedrukt. Dit is hoe de Blackletter-stijl verscheen, waaruit Johannes Gutenberg het gotische lettertype creëerde. Edward Benguiat “Germaniseerde” het originele Oud-Engelse ontwerp een beetje, waardoor het contrast werd vergroot en de markeringen zwaarder werden.
Het logo van de New York Times heeft altijd het klassieke kleurenschema van de krant gevolgd. De achtergrond is hetzelfde wit als de eerste pagina, en de letters zijn zwart omdat het met dezelfde inkt is gedrukt als de tekst.