De Amerikaanse band “Misfits”, die invloed heeft gehad op heavy metal en punkrock, heeft een buitengewoon charisma. Ze werd snel populair onder jongeren vanwege haar buitengewone beeld en geluid en werd de grondlegger van de horrorpunkstijl. Het team is meer dan eens veranderd, alleen de bassist was de onbetwiste leider van de groep. Maar zelfs na een lange creatieve stilte kwam de klassieke line-up van de band in 2016 weer bij elkaar. Dit werd een belangrijk stadium in creativiteit met hernieuwde kracht en frisse gedachten, die de fans niet konden nalaten.
In hun muziek hoor je de geest van garagerock, psychedelische teksten, melodieuze ritmes en blues en zelfs koorzang. Muziek kon in een vroeg stadium van haar ontwikkeling niet het kenmerk van de groep zijn, omdat de stijl bepaald was.
Het logo van de groep is een andere zaak. Eenmaal gekozen, is het logo een integraal onderdeel van de groep geworden als vriend, metgezel en assistent. We vertellen je hieronder meer over de kracht van een logo en de geschiedenis ervan.
Betekenis en geschiedenis
Wat is Misfits?
The Misfits zijn de voorloper van horrorpunk en een legende in de Amerikaanse rockscene van de jaren 70 en 80. De groep veranderde vele malen van samenstelling en ging zelfs 10 jaar uit elkaar, totdat ze in 1995 herenigd werden. Haar werk heeft een grote invloed gehad op heavy metal.
De naam van de groep is te danken aan de liefde voor Marilyn Monroe van de oprichtende solist Glenn Danzig. Hij was het die deze naam suggereerde en de naam van de laatste film kopieerde met de deelname van een beroemd sekssymbool. We kunnen zeggen dat het een romantisch begin was voor de opkomst van een punkband.
Maar kijkend naar het logo van de groep, opgericht in 1977, zou ik willen zeggen: “Ja, het logo weerspiegelt echt de essentie van de groep!”. En dat allemaal omdat bij de eerste blik op het beeld meteen duidelijk wordt dat dit geen romantische boyband is die met zachte stemmen zingt, maar doorgewinterde muzikanten die hun publiek goed kennen en klaar staan om het publiek elke keer dat ze het podium betreden te choqueren.
Logo als toneelbeeld. Het is een schild dat kunstenaars gebruiken om zich te verbergen voor onwaardige kritiek. Het is het snijdende zwaard van een soort kunst op het podium.
In feite is het logo een eerbetoon aan The Crimson Ghost. Dit is een zeer oude film, meer bepaald uit 1930. Je kunt je voorstellen wat voor lawaai hij onder het publiek wist te maken. Het onderwerp is tegenwoordig gebruikelijk, maar schokkend voor de cultuur van die tijd – mystiek en moord. Groepsleider Glenn Danzig koos eind jaren 70 de angstaanjagende schedelafbeelding om er het embleem van de groep van te maken.
De macabere, noir-esthetiek paste heel goed bij de band. Het bedrijf, dat de rechten heeft van het skeletkarakter, heeft nooit enige wens getoond om de Misfits te vervolgen vanwege hun illegaal gebruik van de afbeelding. Het was een soort reclame, een herinnering, een goede herinnering aan oude vergeten films.
Het is opmerkelijk dat de externe afbeeldingen van de leden van de groep werden vergeleken met hun logo-embleem. Ze schilderden hun ogen donker en maakten opzettelijk schaduwen om een formidabele en droevige blik te geven.
In 1983 ging de groep uit elkaar, maar de legendes rond de groep bleven verschijnen – de band was te mysterieus en slim. Fans vielen de muzikanten constant lastig om een stuk onbetaalbaar materiaal te pakken ter nagedachtenis aan hun vroegere muzikale bekwaamheid, of het nu kleding of een apparaat was. Er ontstond een controverse tussen bassist (Jerry Only) en zanger Glenn Danzig over het eigendom van het merk en de naam.
Logo lettertype en kleuren
Net als in de originele film bestaat het logo uit een zwart-witte schedelomtrek met omlijnde ogen en gemarkeerde tanden. Het hobby-lettertype, gemaakt door Rob Villareal, stuitert en legt het effect van handgeschud prachtig vast. De letters zijn groot en massief, van ver zichtbaar.