Ludwig Bamberger en Adelbert Delbrück worden beschouwd als de “echte makers” van Deutsche Bank, hoewel het oprichtende team uit negen zakenlieden bestond. Ze wilden dat de nieuwe instelling de buitenlandse handel tussen Duitsland en andere landen zou financieren. Maar het idee bleek niet levensvatbaar, dus ging de bank op zoek naar andere activiteiten. Het heeft nu drie business units die commerciële diensten verlenen, handelsstrategieën analyseren, oplossingen voor risicobeheer aanbieden, effecten verkopen en particuliere klanten bedienen.
Betekenis en geschiedenis
De logo’s van Deutsche Bank weerspiegelen indirect de geschiedenis van Duitsland, omdat wereldwijde gebeurtenissen de vorming ervan hebben beïnvloed. Het moderne symbool dat bekend staat als “Slash in a Square” wordt beschouwd als een van de beroemdste in de financiële sector. Het uiterlijk werd voorafgegaan door andere tekens – voornamelijk in de vorm van een adelaar of in de vorm van een monogram.
1870 – 1918
In 1870 werd Deutsche Bank opgericht door verschillende bankiers en politici. Het embleem leek op het wapen van Deutsches Reich, de Duitse staat die bestond van 1871-1918. Het toonde een keizerarend met zijn vleugels gespreid en zijn kop naar links gedraaid. De ene versie bevatte witte details en de tweede was volledig zwart, met uitzondering van het lichte wapen op de borst van de vogel.
1919 – 1928
Disconto-Gesellschaft maakt deel uit van de moderne Deutsche Bank, die werd opgericht in 1851. Ze fuseerden in 1929, en tot dan gebruikte een van de grootste financiële instellingen in Duitsland het logo met het monogram “DG” in de ring.
1929 – 1930
Toen Deutsche Bank en Disconto-Gesellschaft één werden, veranderde het ontwerp van de adelaar. De kunstenaars maakten de vogel wit, veranderden van vorm en verwijderden het wapen. Tegelijkertijd kreeg het bedrijf de dubbele naam Deutsche Bank und DiscontoGesellschaft.
1930 – 1946
Halverwege de jaren dertig. de bank heeft het logo opnieuw bijgewerkt. De adelaar werd vervangen door het monogram “DB” in een ovaal. Deze variatie was vergelijkbaar met de oude merknaam Disconto-Gesellschaft.
1947 – 1952
Na de Tweede Wereldoorlog stond de financiële instelling op de rand van de ondergang. Om deze reden, maar ook om politieke redenen, werd het opgedeeld in tien delen. Elke autonome structuur kreeg zijn eigen symbool, gecreëerd in de stijl van het logo van Deutsche Bank. Dit is hoe een hele reeks monogrammen van hetzelfde type in ovalen verscheen. De letters zijn ontleend aan de namen van regionale organisaties. Bijvoorbeeld BCB, NWB, NB, HB of DB.
1952 – 1957
In 1952 fuseerden tien kleine diensten tot drie grote bedrijven: Rheinisch-Westfälische Bank AG, Süddeutsche Bank AG en Norddeutsche Bank AG. Ze bleven dezelfde logo’s gebruiken, maar het ontwerp veranderde. Ten eerste zijn de ovalen verdwenen. Ten tweede begonnen afkortingen in een regel te worden geschreven, zonder letters ineen te vlechten. Ten derde verscheen aan de boven- en onderkant een halfrond ornament in de vorm van geribbelde randen van munten.
1957 – 1973
In 1957 fuseerden de drie opvolgerinstellingen om de klassieke Deutsche Bank nieuw leven in te blazen. Samen met hem keerde hij zijn oude symbool uit 1930 terug: het monogram “DB” in een wit ovaal met een zwarte omtrek.
1974 – 2009
De executives besloten om de visuele identiteit van de bank te actualiseren om haar internationale aanwezigheid te benadrukken. Daartoe organiseerden ze in 1972 een wedstrijd voor het beste logo, waarbij alle deelnemers elk 3.000 Duitse mark beloofden. Acht grafici namen deel aan de wedstrijd, waaronder Coordt von Mannstein, Armin Hofmann en Anton Stankowski. Op 6 februari 1973 maakte een deskundige jury onder leiding van ontwerper Jupp Ernst de winnaar bekend. Het bleek Anton Stankowski te zijn met zijn vierkante diagonale lijn. De triomfantelijke ontving 100 duizend mark voor zijn werk.
Eerst werd de merknaam in het eigen tijdschrift Deutsche Bank aan de werknemers gepresenteerd en pas daarna maakte het bedrijf er publiekelijk reclame voor op de jaarlijkse persconferentie. Zo zag de wereld in april 1974 voor het eerst het iconische symbool waarmee de Duitse financiële sector nu wordt geassocieerd.
Maar niet iedereen hield van het eenvoudige ontwerp. De media schreven dat Stankowski “een kunstenaar was die 100.000 mark verdiende met vijf slagen”. Al kwam dit niet met de waarheid overeen, want zijn studio diende negen projecten tegelijk in voor de wedstrijd. Onder hen waren verschillende varianten met de letters “DB”.
2010 – heden
Na een kleine herinrichting verdween het label “DEUTSCHE BANK” en werden het vierkant en de schuine streep blauw. Het nieuwe logo zet het oude conceptueel voort, omdat het een van de bekendste handelsmerken in de financiële wereld is.
Logo lettertype en kleuren
Stankowski schilderde in het verleden schilderijen en experimenteerde vaak met schuine lijnen. Het was zijn favoriete motief en werd uiteindelijk de basis van het huidige logo van Deutsche Bank. De ontwerper gaf toe dat hij geen specifieke betekenis in de geometrische abstractie heeft gestopt en dat iedereen het op zijn eigen manier kan interpreteren. Tegelijkertijd vergeleek hij de diagonale streep met de groeidynamiek en noemde het vierkant een symbool van veiligheid. Ontwikkeling en stabiliteit – dit is precies wat klanten van een bank verwachten.
In 2010 besloot het bedrijf om zich te concentreren op het icoon, zodat het in elke context kan worden gebruikt, zonder gebonden te zijn aan taal. Iets eerder, tegen de zin van Anton Stankowski in, stond naast de geometrische figuren een woordteken. Het was de inscriptie “DEUTSCHE BANK” in het lettertype Univers, die beroemd werd na de Olympische Spelen van München. Op dit moment heeft het logo alleen een schuine lijn en een vierkante rand. Ze zijn blauw gekleurd (kleur # 0018A8).