Smirnoff is de naam van een wodka met een sterkte van 35% tot 40%, die wordt geproduceerd door Diageo uit het Verenigd Koninkrijk. Het merk is gestart door Pyotr Arsenievich Smirnov. Aan het begin van de jaren 1860 opende hij een wodkastokerij in Moskou, die producten aan verschillende landen van de wereld leverde. Na de Oktoberrevolutie werd de onderneming genationaliseerd en emigreerde de zoon van de oprichter uit Rusland naar het buitenland. Tegenwoordig is het de grootste producent van klassieke en gearomatiseerde wodka, bekend in 130 landen en een van de best verkochte.
Betekenis en geschiedenis
Wat is Smirnoff?
Smirnoff is een Brits wodkamerk van Diageo. Het verscheen in 1864 en werd opgericht in Moskou (Rusland) door de ondernemer Pjotr Arsenievich Smirnov. Na de Oktoberrevolutie emigreerde zijn zoon Vladimir naar het buitenland, waar hij een nieuwe wodkafabriek opende — eerst in de Turkse stad Istanbul en daarna in de Franse hoofdstad Parijs, maar hij slaagde er niet in om een grootschalige productie op te zetten, dus verkocht hij het handelsmerk.
In 1864 opende de Russische ondernemer Pyotr Smirnov een distilleerderij, waar hij alcohol begon te produceren onder een individuele merknaam. Hij was de eerste die koolstoffilters gebruikte bij de productie van wodka (in 1870) en was de eerste die advertenties lanceerde in kranten, die in 1886 tweederde van de Moskouse consumentenmarkt bestreken.
Na de dood van een zakenman ging zijn bedrijf over op zijn zoon Vladimir. Onder hem bloeide het en bracht elk jaar meer dan 4 miljoen kisten wodka uit. De nieuwe leider ontwikkelde zelf een van de recepten voor de alcoholische drank. In 1904 nationaliseerde de Russische tsaar de alcoholindustrie, dus verkocht Smirnov zowel de plant als het handelsmerk. In 1917 ging de hele familie naar het buitenland en richtte een nieuwe onderneming op in de Turkse stad Constantinopel (het huidige Istanbul).
Na 4 jaar verhuisde Vladimir naar Parijs, waar hij opnieuw de productie van wodka lanceerde en deze omdoopte tot Smirnoff. Ondanks de genomen maatregelen verkocht het in Europa niet zo goed als in Rusland. In 1933 verkocht hij het recht om zijn alcohol te produceren en te verkopen aan de Russische emigrant Rudolph Kunett, wiens familie vroeger graan leverde. Hij zette een fabriek op in Bethel, Connecticut, maar zijn bedrijf in Noord-Amerika kwam niet van de grond. Als gevolg hiervan nam de eigenaar van het wodka-merk contact op met het hoofd van Heublein, John Martin. In 1939 kocht hij de rechten op het handelsmerk Smirnoff.
De raad van bestuur vond hem gek, omdat het onredelijk is om enorm veel geld weg te gooien voor iets dat niemand in de VS heeft gezien. De bevolking consumeerde immers voornamelijk whisky en kende een dergelijk product als wodka niet. In het begin was de vraag erg laag, maar na reclame nam deze aanzienlijk toe. Het feit is dat de nieuwe eigenaar van de alcoholische drank het op de Amerikaanse markt promootte als witte «whiskey» — gezuiverd, gefilterd, geurloos en smaakloos. En toen begon de verkoop.
Later (in 1982) werd Heublein gekocht door tabaksfabrikant RJ Reynolds Tobacco en 5 jaar later verkocht de alcoholdivisie aan Grand Metropolitan. In 1997 fuseerde ze met Guinness om de Diageo Corporation te vormen. In de jaren 90 van de vorige eeuw lanceerde een van de afstammelingen van Pyotr Smirnov de productie van Smirnov-wodka in Rusland, en verzekerde hij dat het ‘de enige juiste’ was. Maar het echte Smirnoff-bedrijf klaagde haar voor dit recht aan en kreeg het handelsmerk volledig terug.
1860 — 1940
Het debuutlogo bestond uit een groot aantal kleine details, waardoor het moeilijk waar te nemen was. Het kenmerkte een wit schild met dubbele randen en gouden lijnen. Aan de bovenkant had hij een rijk rood koninklijk gewaad, dat losjes in het midden van de insigne hing. Ook waren er vier persoonlijke wapenschilden en een grote gouden kroon afgebeeld. In het midden stonden de namen van wodka en zijn producent.
1940 — 1978
Na een reeks overgangen van eigenaar naar eigenaar, hebben het wodkabedrijf en zijn producten een minimalistisch logo. De ontwerpers verwijderden het wapen, de mantel, de kroon en behielden alleen de gebogen inscriptie met de bijgewerkte merknaam. Het woord «Smirnoff» is verbeterd: witte letters hebben aan de rechterkant een zwarte schaduw in de vorm van dunne lijnen. Dankzij hen zag de inscriptie er indrukwekkend en respectabel uit. De achtergrond was een rood canvas met een brede gouden rand.
1978 — 2001
In 1978 werd het visuele concept van het wodka-merk veranderd. De belangrijkste vernieuwing van die tijd was de tweekoppige adelaar met de attributen van de monarchie. Hij had een scepter en een bol in zijn poten, en een kroon boven zijn hoofden. Het gevederde roofdier was een symbool van het Russische rijk en verpersoonlijkte de historische wortels van het bedrijf, dat zijn oorsprong vond in het tsaristische Rusland. De rode boog werd omgezet in een lint met diagonaal afgesneden uiteinden en een dubbele witte rand. De inscriptie heeft zijn hoekigheid verloren — hij is glad en elegant geworden.
2001 — heden
Om de hoge sterkte van Smirnoff-wodka te weerspiegelen, hebben de ontwerpers het logo opnieuw getekend met scherpe hoeken en rechte lijnen. Als resultaat verscheen een gestileerde tweekoppige adelaar met nauwelijks herkenbare contouren. Alleen de koppen, kroon, vleugels en staarten zijn duidelijk zichtbaar. Kleine details zijn volledig verwijderd. De ontwikkelaars hebben het dwarslint en de inscriptie erop gecorrigeerd door een rood verloop en lichte highlights toe te voegen. Ze schilderden de rand opnieuw in zilver, waarbij alleen de naam van de wodka wit bleef. De scherpe kenmerken van de achtergrondadelaar harmoniëren prachtig met de vloeiende lijnen van de letters.
In de loop der jaren van evolutie is het logo van het Smirnoff-handelsmerk verbeterd en zo dicht mogelijk bij het thema van het tsaristische Rusland. Hij ging van hand tot hand en verwierf nieuwe functies — zelfverzekerd, streng, nobel. Vooral belangrijk was het verschijnen van een tweekoppige monarchale adelaar met koninklijke attributen, die wodka dichter bij zijn historische erfgoed bracht. Hij maakte de drank begrijpelijk voor buitenlandse consumenten en benadrukte de hoogste status op de alcoholische drankenmarkt.
Logo lettertype en kleuren
De inscriptie in het logo is gemaakt in een aangepast lettertype gebaseerd op het humanistische groteske. Ondanks de leeftijd van uiterlijk, ziet het er nog steeds modern en elegant uit, wat de zachtheid van wodka aantoont tegen de achtergrond van een hoge mate. Dit blijkt uit de vloeiende lijnen van de letters en de scherpe hoeken van de tweekoppige adelaar.
Nu bestaat het kenmerkende palet van Smirnoff uit dieprood en zilver. Rood symboliseert de historische wortels van het merk, zijn kracht en ervaring in de strijd voor brede erkenning over de hele wereld. Zilver weerspiegelt de kristalheldere zuiverheid van de alcoholische drank. Het bedrijf gebruikt echter een ander palet in labels, afhankelijk van de wodka-lijn. In vroege versies van het embleem waren bordeaux en goud de overheersende kleuren.